'Dozendaal' worstelt met arbeidsmigratie: 'Als het goed gereguleerd is, dan kan het echt wel'

Roosendaal, door sommigen liefkozend Dozendaal genoemd vanwege de vele distributiecentra, is een middelgrote stad van zo’n 80.000 inwoners, met naar schatting nog eens 10.000 niet-geregistreerde arbeidsmigranten die in die 'dozen' werken. Ondanks haar bescheiden omvang speelt Roosendaal een opvallend grote rol in maatschappelijke thema’s die ook landelijk op de politieke agenda staan.

In de nieuwe podcastreeks Stand van Nederland: Aangehaakt onderzoeken we in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen vier zogenoemde swingstates, waaronder Roosendaal. De stad kampt met grootstedelijke problemen als woningnood, veiligheidskwesties en integratie, maar moet die aanpakken met de beperkte middelen van een kleine gemeentebegroting - een spanningsveld dat exemplarisch is voor veel middelgrote steden in Nederland.

Luister hier naar de podcast van Stand van Nederland: Aangehaakt - Onze Swingstates:

De omgang met en veelheid van arbeidsmigranten is veel Roosendalers een doorn in het oog. "Ze worden te veel in huisjes gestopt", doet een inwoner haar beklag. "Als ze geen werk meer hebben, leven ze gewoon op straat. Wij zien ze dagelijks met heel hun hebben en houwen in portieken liggen en de zooi die daar ook meekomt. Het is gewoon zielig. Eigenlijk zijn het gewoon zielige mensen. Eigenlijk zou dat beleid veel beter moeten zijn. Hebben ze geen werk meer? Zorg dat ze weer teruggaan naar waar ze vandaan komen en niet hier dumpen op straat."

Cultuur onder druk

De cultuur in Roosendaal zou onder druk staan. "Je ziet dat met name in het centrum de beeldkwaliteit van de stad enorm achteruitholt", aldus Gert-Jan van Oosterbosch van de Roosendaalse Lijst. "Wat ik mis - na al die jaren immigratie hebben we geen lessen getrokken om nieuwe groepen beter op te vangen. Daar moeten we misschien informatie in hun taal beschikbaar voor maken. Vanuit de bril van mijn Poolse vriendin zie ik heel erg wat er niet klopt of waar het juist fout gaat."

Van Oosterbosch denkt dat niet zozeer Poolse supermarkten, maar eerder de talloze kapsalons in zijn stad een probleem vormen. "Je ziet dat dat soort ondermijnende industrietjes aan het opkomen zijn. Je gaat mij niet vertellen dat die allemaal een goede boterham verdienen. Door dat soort bedrijfjes zie je dat het straatbeeld verandert." Witwaspraktijken? "Ik vermoed van wel, ja."

Bijkeukengebied

De term die voor plaatsen als Roosendaal gebruikt wordt, is bijkeukengebieden. Je hebt het nodig, maar eigenlijk wil je het niet zien, dus zet je het in de bijkeuken. "Ik hoop niet dat dat het gevoel is dat overheerst in Roosendaal", zegt Van Oosterbosch. "In Roosendaal zie ik een stad waar veel georganiseerd wordt, waar de carnaval heel actief is, waar ze een koppige en eigen mentaliteit hebben, met veel humor - soms een beetje plat."

PvdA-raadslid Björn Rommers stelt dat Roosendaal alles in eigen hand heeft. "Het is de keuze die we zelf maken. We kunnen zeggen: we doen al die arbeidsmigranten in een migrantenmotel, die we bouwen aan de rand van een industrieterrein, want dan zien we ze niet. Dan krijg je je bijkeukengebied. Ik snap dat dat moet gebeuren, maar als dat de norm zou moeten worden, dan ga je hele groepen buitensluiten, omdat je vindt dat ze niet passen. Als het goed gereguleerd is, kun je echt wel die samenleving samen maken."

Meer weten over dit onderwerp? Luister dan nu naar de podcast van Stand van Nederland: Aangehaakt.