Frankrijk wil staat Palestina erkennen, wat doet dat met Netanyahu? 'Het maakt allemaal niks uit', zegt EU-correspondent
"Symbolen zoals deze zijn belangrijk. Daarmee begint het te erkennen of het ontstaan van een land." Met die woorden benadrukt EU-correspondent Stefan de Vries de impact van het besluit van de Franse president Emmanuel Macron om Palestina officieel als staat te erkennen. Frankrijk maakt daarmee een opvallende draai in zijn buitenlandbeleid. Wat zijn de gevolgen?
In Goedenavond Nederland op NPO 1 legt De Vries uit waarom het besluit van Frankrijk diplomatiek veelzeggend is. "Er zijn bijna 150 landen over de hele wereld die Palestina erkennen als een onafhankelijke staat, maar vergeet niet dat Frankrijk echt een groot land is. Dit is het eerste G7-land dat Palestina erkent als staat."
Dat betekent dat de druk op Israël met dit besluit aanzienlijk wordt opgevoerd, aldus De Vries. "Er komt een moment dat Israël – en daarmee ook de Verenigde Staten – in zo'n lastige positie komt te zitten dat er een andere politiek gekozen moet gaan worden. Dit is een signaal; symbolen zoals deze zijn belangrijk. Daarmee begint het te erkennen of het ontstaan van een land. Als heel veel mensen erin geloven, begint het te bestaan."
Dat Macron Palestina wil erkennen, heeft echter niet alleen te maken met het bestaansrecht van het land. De Vries: "Het is vooral ook een poging van Macron om te proberen toch een wapenstilstand in die regio te krijgen en ervoor te zorgen dat er binnenkort serieuze gesprekken worden gevoerd over de toekomst van de Palestijnse gebieden en Israël."
'Netanyahu komt niet in beweging'
Toch denkt De Vries niet dat de politieke koers van Israël op afzienbare termijn zal veranderen. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu noemde het Franse besluit eerder vandaag ''een springplank voor de vernietiging van Israël'' en beschuldigde Macron ervan terrorisme te belonen. De Amerikaanse regering laat daarnaast de VN-conferentie over de tweestatenoplossing deze week aan zich voorbijgaan.
"Zolang Netanyahu er nog zit, zal er niet veel gebeuren", constateert De Vries. "Hij zit zo stevig in het zadel, onder meer dankzij de steun van de zeer orthodoxe Joden. Netanyahu komt niet in beweging, hij zit vast en dat wil hij ook graag blijven. Er zijn ook al jaren Israëli’s – Druzen, Arabieren, Joden – die demonstreren tegen het beleid van Netanyahu. Het maakt allemaal niks uit."
Toch ziet De Vries het Franse besluit als een goed initiatief. Hij zou graag meer erkenning voor Palestina zien: "Als heel veel mensen erin geloven, begint het te bestaan."