SER-voorzitter Kim Putters: 'Mensenfactor in stikstofcrisis vergeten, we moeten polderen'
In de stikstofcrisis is de mensenfactor vergeten geraakt. Dat stelt voorzitter van de Sociaal-Economische Raad (SER) en oud-informateur Kim Putters. Hij pleit voor ouderwets polderen. Ofwel: de overheid, bedrijven, maatschappelijke organisaties en andere belanghebbenden die overleggen om samen tot een overeenkomst te komen. ''We hebben eerder geadviseerd om een aantal routes uit te werken. Dat is helaas niet gebeurd.''
Polderen. Het is een term waarmee voormalige premier Wim Kok in de jaren '90 hoge ogen mee gooide. Zelfs toenmalig Amerikaans president Bill Clinton deelde complimenten uit over het 'unieke' samenwerkingsmodel. De term polderen is daarna besmet geraakt en dat is eeuwig zonde, vindt Putters, die zich met de SER juist inzet voor samenwerking.
''Nederland heeft een lange traditie van samenwerken tussen overheid, bedrijven, maatschappelijke organisaties en werkenden. Dat heeft ons land veel gebracht aan welvaart en tevredenheid van de bevolking'', zegt Putters in Goedemorgen Nederland op NPO 1.
Wereldeconomie
''Polderen wordt tegenwoordig bejubeld en verguisd'', stelt de SER-voorzitter, terwijl de tijd er volgens hem juist nu om vraagt. ''Er zijn hele grote problemen in onze economie en samenleving. De politiek kan dat niet alleen oplossen. Onze oproep is dan ook: zet samen de schouders onder de grote veranderingen en verschuivingen in de wereldeconomie. Nederland moet kiezen. Waarin willen we economisch gezien sterk zijn?''
Putters stelt dat het huidige kabinet open staat voor polderen. Zo schuift de top aan bij de halfjaarlijkse overleggen van SER. ''Dat was een aantal jaren niet het geval. De intentie is er.''
“Als het gaat om stikstof of landbouw zeggen wij al een tijdje dat de mensenfactor vergeten is. Het zijn uiteindelijk mensen en bedrijven die het moeten doen.”
Mensenfactor
De stikstofcrisis heeft het kabinet momenteel in een houdgreep. Putters zegt daarover: ''Als het gaat om stikstof of landbouw zeggen wij al een tijdje dat de mensenfactor vergeten is. Het zijn uiteindelijk mensen en bedrijven die het moeten doen. Als je een keuze maakt voor biologische landbouw, moet je bekijken wat er moet gebeuren. Is er bijvoorbeeld scholing voor nodig? Het vergt andere keuzes dan bij natuurbeheer of natuurherstel. Wij hebben geadviseerd richting het Landbouwakkoord om een aantal van die routes uit te werken. Dat is helaas onvoldoende gebeurd.''