Scholieren gooien passers naar theatermakers: voorstellingen over gender of religie liggen gevoelig

Ze worden bekogeld met passers of uitgescholden: makers van jongerentheater hebben op scholen steeds vaker te maken met verruwing. Terwijl ze voor de scholieren juist voorstellingen willen maken over thema’s die heftige reacties kunnen oproepen. Een zorgelijke ontwikkeling, vindt theatermaker Albert Verlinde.

Volgens de Volkskrant zijn jeugd- en jongerentheatermakers sinds de coronapandemie in een worsteling beland. Bij voorstellingen over gender, racisme, religie of seksualiteit lopen ze tegen problemen aan. Ouders protesteren bij leraren of houden hun kroost thuis, terwijl scholen en theaters terughoudend zijn geworden om de voorstellingen überhaupt in de programmering op te nemen.

Theatermaker Albert Verlinde benadrukt het belang van theater als een confrontatiemiddel en plek voor verrassende verhalen. ''Theater is een wereld waarin je geconfronteerd wordt'', zegt hij in Goedemorgen Nederland op NPO 1. ''Een wereld waarin je leuke en bijzondere verhalen kunt zien, maar ook verhalen die je kunnen verrassen. Dat er dit soort reacties komen bij voorstellingen, gaat zo in tegen wat theater is. Je moet je juist durven laten verrassen.''

Recht op eigen mening

Volgens Verlinde mag iedereen een mening hebben over de thema’s die in het theater aan bod komen.''Je mag het overdreven vinden, de gender-discussies bijvoorbeeld. Dat mag allemaal, iedereen heeft recht op z’n eigen mening. Maar om een uiting die bedoeld is om jou aan het denken te zetten bij voorbaat af te kappen, en met pennen te gaan gooien, dat is niet de bedoeling.''

Hoewel Verlinde begrip heeft voor puberaal gedrag, stelt hij dat er grenzen zijn. ''Ik kan wel heilig zitten doen. Maar vroeger gingen we met de klas naar een voorstelling van Shakespeare, daar was ik ook niet het liefste jongetje, daar heb ik ook zitten klieren. Wat ik gegooid heb? Gummetjes. Maar een passer vind ik toch wat anders. Het hoort er ook wel een beetje bij, zeker als je aan het puberen bent, dat je gaat zitten klooien.''

Groeiend ongemak

Toch maakt de toename van dit soort verstoringen duidelijk dat de verruwing in scholen niet zonder gevolgen is. Theatermakers die verhalen willen brengen over gevoelige of maatschappelijke thema’s worden steeds vaker geconfronteerd met weerstand van ouders, scholen en scholieren. Het zorgt niet alleen voor een groeiend ongemak onder de theatermakers zelf, maar ook tot een beperktere keuze aan voorstellingen voor jongeren. Scholen kiezen er soms voor om bepaalde thema’s te vermijden, uit angst voor klachten of controverse.