Somalische boeren gebukt onder droogte: ‘Bijna al mijn koeien zijn dood, vluchten is de enige optie’

Vrijwel al zijn dorpsgenoten zijn vertrokken naar de stad, maar de Somalische boer Mohamed houdt hoop dat hij ooit weer maïs kan verbouwen op zijn gortdroge land. Een beetje regen is alles waar op hij naar verlangt. Het wachten wordt waarschijnlijk amper beloond. Hoewel Somalië een regenseizoen van zes maanden kent, druppelt het soms maar voor vijftien dagen.

Somalië gaat gebukt onder extreme droogte en aanhoudende hongersnood, mede veroorzaakt door een veranderend klimaat. Zes miljoen mensen lijden extreme honger. Sinds 2021 is naar schatting een derde van de veestapel omgekomen. Achthonderdduizend Somaliërs moesten hun thuis verlaten, op zoek naar water en voedsel, en kunnen zich vluchteling in eigen land noemen.

Bijna alle koeien dood

Mohamed hoopt op zijn land van 2500 vierkante meter te kunnen blijven. ”Het doet me pijn”, vertelt hij in het WNL-programma Missie Middeldorp op NPO 2. ”Als we hier waterputten hadden, zouden we allerlei fruit kunnen telen. Nu is het een woestijn. Het kost me twee dagen om maïs, tomaten en graan te zaaien. En als het lange tijd niet regent, moeten we van vooraf aan beginnen.”

Hij laat op zijn telefoon foto’s zien van hoe het was. Groen, zelfs met weinig regen kan er veel groeien, alleen dan moet de regen wel komen. ”Andere landen hebben wel water en machines, zoals Europa. Mijn land is groter, maar ik heb geen water.”

Mohammed heeft drie van zijn 32 koeien over. ”Als ik ze op tijd had verkocht, had ik nog een bron van inkomsten gehad, maar ze zijn allemaal gestorven.” De broer van Mohammed is inmiddels naar de stad Hargeisa vertrokken. Als het niet gaat regenen, moet Mohammed hem op den duur volgen.

Troebel en bruin

Sahra beheert een waterput in de droogte. Het water is troebel en bruin, maar dieren én mensen drinken. ”Alle voeren uit het gebied komen hier naartoe. Ze lopen zo’n anderhalf uur om hier te komen”, vertelt Sahra. ”Ik vraag alleen geld als ze het kunnen betalen.” Of het water vies is? ”Nee! Er zit wat modder in.”

Ontvang jij al onze gratis WNL-nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets!

De put begint overduidelijk leeg te raken. De familie van Sahra is naar de stad getrokken. ”Ik ben alleen achtergebleven voor het vee en om een oogje op de waterput te houden. Als de put helemaal droog komt, gaat iedereen dood.”

Vluchtelingenkamp

De dorpelingen vluchten massaal naar de stad in hoop op een beter leven. Valse hoop, zo blijkt. Velen komen in een vluchtelingenkamp terecht. Rondom Hargeisa liggen er een stuk of twintig, waar in totaal 93.000 mensen verblijven.

”Ik ga elke dag naar de stad om werk te zoeken”, vertelt de broer van boer Mohammed. ”Het is 3,5 uur lopen. De bus kunnen we niet betalen. Een enkeltje kost omgerekend een euro.”

Hij loopt langs geïmproviseerde krottenwoningen. ”De leefomstandigheden zijn slecht”, vertelt hij. ”Tien jaar geleden begonnen we iets van de klimaatveranderingen te merken. We dachten dat het tijdelijk zou zijn. Het gaat alleen maar achteruit. Ik heb er geen goed gevoel over. We hebben het allemaal zwaar.”

Meer weten? Kijk vanavond vanaf 22.30 uur naar Missie Middendorp op NPO 2. Eerdere afleveringen bekijk je hier, via NPO Start. 

Door: Michiel van Renselaar