Het leven op de Wallen was niet romantisch à la Baantjer: ‘Blij als je nog een onderbroek aanhad’

Appie Baantjer die langs de stille grachten wandelt, een borreltje doet bij Lowietje en een gezellig praatje maakt met de plaatselijke prostituees. De Wallen roepen door de Baantjer-boeken en gelijknamige televisieserie bij velen romantische beelden op, maar de realiteit in de beruchte Amsterdamse wijk was vooral in de jaren 70 en 80 bikkelhard.

Journalist Lammert de Bruin maakte een podcastserie over de politiebureau aan de Warmoesstraat 48, waar agenten te maken kregen met vrouwenhandel en drugsproblematiek, maar ook zelf hun hand niet omdraaiden voor corruptie.

Moorden

''Baantjer was voor mij de inspiratie. Mijn vader verslond de boeken. In de jaren 90 kwam de serie, waarin iedere week een BN'er een lijk speelde. Daar komt mijn true crime-fascinatie vandaan'', vertelt De Bruin in Goedemorgen Nederland op NPO 1.

Ontvang jij al onze gratis WNL-nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets!

Tijdens het maken van de podcastserie ontdekte de journalist dat de werkelijkheid helemaal niet zo romantisch was. ''Het was allemaal heel gezellig, maar ondertussen werden er prostituees en agenten vermoord. We spreken een agent wiens collega naast hem werd doodgeschoten.''

Twinkeling

Door de opkomst van heroïne veranderde de Wallen in de jaren 70 in een levensgevaarlijke plek. ''De Zeedijk (een bekende straat in de wijk, red.) was een dichtgetimmerde getto. Het was een no go area. Een Amsterdamse vertelde: ''Als je er helemaal doorheen liep, mocht je blij zijn als je aan het eind je ondergoed nog aan had. Alles werd gewoon gejat.''

Toch spreken oud-agenten met twinkeling in hun ogen over hun tijd in de Rosse buurt ''Er was een soort kameraadschap. Als je als jonge agent op het bureau aan de Warmoesstraat binnenkwam, moest je alles vergeten was je op de opleiding geleerd was. Hier gold het leven van de straat.''

Nutella

Het politiebureau kwam slecht in het nieuws door corruptieschandalen. ''Je kunt nu wijzen met een vingertje, je mag geen geld aannamen, maar deze agenten moesten ook een band opbouwen met de mensen in de buurt. Het is misschien hoe je een grotere boef vangt.

Goedemorgen Nederland gemist? Kijk deze uitzending nu hier terug, via NPO Start.

Deze minder fraaie verhalen zitten zeker in de serie, benadrukt De Bruin. ''Zo namen agenten de paspoorten van prostituees in. Die mochten ze komen ophalen in ruil voor een beurt.''

Het bureau aan de Warmoesstraat sloot in 2003. ''Nu zit er een broodjeszaak in. Amsterdam wil af van prostitutie op de Wallen. Eeuwenlange geschiedenis verdwijnt. Dan worden het allemaal Nutella-winkels. Daarom wilde ik deze podcast maken.''