Werk van Vincent van Gogh komt toch tot leven in Etten-Leur: ‘Het moet en het zal’

In Etten-Leur wordt een nieuwe poging ondernomen om het wereldberoemde werk Zonnebloemen van Vincent van Gogh tot leven te laten komen. In een weiland in de Brabantse plaats zaait projectcoördinator Pierre van Damme met zijn team op dit moment duizenden bloemen in. Het project is een idee van Van Gogh Nationaal Park.

Als de zonnebloempjes en dahlia’s straks in bloei staan, moeten ze van bovenaf gezien een levend kopie van het schilderij vormen. Alle zaadjes worden handmatig in de grond gestopt, een monsterklus. In het midden van het weiland staat een foto van het schilderij, zodat Van Damme en zijn collega’s weten waar ze wat in de grond moeten stoppen.

Van Damme staat in het weiland met een pvc-pijp in zijn ene hand en een emmer met zaden in de ander. “Je doet een zaadje erin en laat het door de pijp twintig centimeter naar beneden vallen”, zegt de projectcoördinator, die met de precisie van de grootmeester zelf te werk gaat, in Goedemorgen Nederland op NPO 1.

Ontvang je al onze gratis nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets van WNL!

Een paar weken geleden was Van Damme al begonnen met het planten van de zaadjes, maar de aanhoudende regen gooide roet in het eten. De zaden spoelden vrijwel allemaal weg. “Het was voor ongeveer de helft gezaaid en toen barstte de hel los. Het begon dagenlang te regenen”, verzucht Van Damme. “Alles spoelde weg of het lag te rotten in de grond.”

‘Het moet en zal’

In totaal gaat het om zo’n 50.000 zaden. “Het is leuk en mooi, maar ook hard nodig”, zegt Van Damme, die met zijn project aandacht wil vragen voor de staat van de natuur. “De natuur heeft het moeilijk, die willen we een handje helpen.”

‘Zonnebloemen’ had eigenlijk al over een maand in bloei moeten staan, maar Van Damme werkt stug door. “We houden de moed erin. We zijn net zo standvastig als Vincent van Gogh dat was. Het moet en het zal.”

Lees ook: 

Horrorcamping Fort Oranje geveild voor 6,4 miljoen euro: ‘Kansarme mensen en criminelen leefden samen’

Door: Peter Visser