Nederland telt meer winkels: ‘Maar binnensteden hebben niets aan doe-het-zelfzaken’

Nederland heeft er 1100 fysieke winkels bijgekregen, maar stel je er niet te veel van voor, zegt voorzitter van Ondernemend Nederland, Erik Ziengs, in Goedemorgen Nederland op NPO 1. ''Dat zijn drie of vier winkels per gemeente. In de binnensteden is nog steeds heel veel leegstand.''

Het lijkt zulk goed nieuws. In tijden van online shoppen meldt het CBS dat het aantal fysieke winkels opnieuw gestegen is. Op 1 januari telde Nederland ruim 83.000 zaken, 1100 meer dan vorig jaar. Het CBS vermoedt dat de stijging komt door het einde van de coronaperiode. Mensen gaan weer naar buiten en dat geeft ondernemers vertrouwen.

De voorzitter van Ondernemend Nederland stelt echter dat de vlag nog lang niet uit kan. Zo benadrukt hij dat er vooral doe-het-zelfzaken zijn bijgekomen, maar liefst 310. ''Die zitten vooral op bedrijventerreinen. Daar hebben binnensteden niets aan'', zegt Ziengs. ''In binnensteden openen met name tattooshops en nagelsalons. Dank je de donder. De sluiting van de V&D zorgde er destijds voor dat duizenden vierkante winkelmeters leeg kwamen te staan. Dat los je niet op met een paar winkeltjes in de binnenstad.''

Parkeertarieven

Ziengs zegt dat gemeenten een hoop kunnen doen om het winkelaanbod in hun plaats te verbeteren. ''Parkeertarieven die stijgen, de emmissievrije zones die er in verschillende steden aankomen, het vergunningsbeleid. Het is een aantal dingen waarvan een ondernemer in de binnenstad denkt: dank je de donder, ik ga wel ergens anders zitten, dan ben ik beter bereikbaar.''

De tekst gaat verder onder de X.

Wat de voorzitters betreft gaan gemeenten soepeler te werk. Hij pleit voor meer mengvormen. ''Dat betekent dat een slijterij die nu alleen drank mag verkopen, straks ook een proverij kan organiseren met een hapje erbij. Of horecabedrijven die hun tafels en stoelen te koop aanbieden.''

Charles Dickens

Beleving is volgens Ziengs het sleutelwoord. ''Wat dat betreft doet Deventer het goed, met thema's, zoals Charles Dickens. In Groningen konden kunstenaars zich voor een laag tarief vestigen in een straat die niet goed liep. Kunstenaars tonen hun werk, je kunt zien hoe je chocola maakt. Normaal verdien je met zo'n formule geen geld, maar als je een lage huur hebt en beleving creëert, komt het winkelend publiek naar je toe."