Meer zeehonden raken verstrikt in zwerfafval en dat kan leiden tot een langzame dood

Steeds meer zeehonden in de Noord- en Waddenzee raken verstrikt in zwerfafval en netten. Dit kan een langzame, pijnlijke dood betekenen. Drie zeehondencentra (Pieterburen, Ecomare en A Seal) slaan de handen ineen en gaan met het zogenoemde Seal Response Team op zoek naar de dieren in nood.

”We hebben in de afgelopen tien jaar gezien dat het aantal verstrikkingen verviervoudigd is”, zegt dierenarts Machteld Geut in Goedemorgen Nederland op NPO 1. Dit jaar is het vaker raak dan ooit. ”We hebben al tientallen dieren gehad”, aldus Geut. Waar ze in verstrikt raken? ”Frisbi’s, aardappelzakken en allerlei soorten netten.”

Fataal trauma

Collega Emmy Venema (stranding coördinator van zeehondenopvangcentrum Pieterburen) vertelt in de Volkskrant hoe schrijnend zo’n situatie kan zijn. ”Laatst troffen we op Schiermonnikoog zelfs een zeehond aan die met zijn hele lijf vastzat in een aardappelnetje van oranje flosdraad.”

De zeehond overleefde het in dit geval, maar dat gaat lang niet altijd op. Met name voor jonge dieren, die bovengemiddeld vaak verstrikt raken, kan de afloop dodelijk zijn. Venema zegt in de krant: ”De zeehonden groeien, maar het net waarin ze terechtkomen groeit niet mee, waardoor er uiteindelijk fataal trauma aan de luchtwegen en bloedvaten ontstaat. Het is een hele langzame, pijnlijke dood”.

‘Het gaat goed met de zeehond’

De reden dat er meer verstrikkingen zijn, komt deels voort uit een positieve ontwikkeling. Het gaat namelijk goed met de zeehondenpopulatie in Nederland. Vooral de groep grijze zeehonden, oorspronkelijk uit Groot-Brittannië groeit hard. Volgens tellingen van Wageningen University nam hun aantal in de afgelopen vijf jaar met 12 procent toe, tot 10.544 dieren. Ze delen de zandbakken met 22.621 ‘gewone zeehonden’, zoals de lokale soort wordt genoemd.

De drie zeehondencentra gaan nu met een team bestaande uit dierenartsen en dierenverzorgers op een boot op zoek naar verstrikte dieren, om ze te bevrijden en indien nodig medicatie toe te dienen.

Lees ook:

Van dierenbeul tot moordenaar: ‘Dierenmishandeling is een rode vlag’

Door: Michiel van Renselaar