50 jaar Waterloo: ‘Er is een soort ABBA-Engels’
Vijftig jaar geleden schreef de Zweedse band ABBA muziekgeschiedenis toen ze met het nummer Waterloo het Eurovisie Songfestival wonnen. Op sociale media schrijven ze een brief aan de fans om hen te bedanken voor hun jarenlange steun. "Dat is zó Scandinavisch", vertelt filosoof en ABBA-kenner Stine Jensen in WNL In de Kantine op NPO Radio 1.
"Het is een beetje duizelingwekkend en ontroerend om terug te denken aan al die miljoenen van jullie die ons voor het eerst zagen tijdens de songfestivalfinale in 1974, om daarna onze muziek door te geven. Niet alleen aan één generatie, maar aan meerdere", schrijven Agnetha Fältskog, Björn Ulvaeus, Benny Andersson en Anni-Frid Lyngstad in een brief aan hun fans.
Het is heel typisch voor de Scandinavische cultuur, ziet Jensen. "Dat bedanken doen die Scandinaviërs de hele dag door." Het bedanken zit gewoon in het DNA, merkt de filosoof op, die zelf Deense wortels heeft. "Ik ben daar zelf ook mee opgegroeid, dat ik de hele dag voor alles en nog wat moest bedanken. Er zit een soort nederigheid in en dat stimuleert ook een soort groepsmentaliteit."
ABBA maakte impact
Naast Waterloo heeft ABBA nog veel meer nummers gemaakt die een diepe indruk hebben achtergelaten op mensen. Jensen wil Slipping through my fingers als voorbeeld laten horen. "Dit hebben Agnetha en Björn geschreven op de dag dat zij hun dochter van zeven voor het eerst alleen naar school zagen gaan. Zij beseften zich: daar gaat ze, ze groeit op. Dit moment komt niet meer terug", vertelt ze. "Zij wordt vanaf nu ouder. Slipping through my fingers. Die tijd en die vergankelijkheid die voorbij gaat. Dit is die heel milde ABBA-melancholie, een soort opgewekte melancholie. Niet dieptreurig."
Een goed voorbeeld van het zogenaamde 'ABBA-Engels' is het nummer Take a chance on me, legt de ABBA-kenner uit. "Er is heel veel over gesproken of dat nou correct Engels is. Take a chance on me is neem een kans op mij. Het schijnt geen correct Engels zijn."
