Radicaal-islamitisch magazine was jarenlang te lezen op terroristenafdeling
Jarenlang konden veroordeelde terroristen in de gevangenis het radicaal-islamistisch tijdschrift De Vrije Zielen lezen, schrijft De Telegraaf. Gevangenisdirecteuren steken daar nu pas een stokje voor. "Het is wel duidelijk dat het uit jihadistische kringen komt in Nederland", zegt journalist terrorisme en defensie bij De Telegraaf Silvan Schoonhoven in Goedemorgen Nederland op NPO 1.
Schoonhoven onderzocht voor de krant wie er achter het blad zat. Volgens hem is het duidelijk dat het uit jihadistische kringen komt. "Ik heb uitgezocht dat het blad wordt verspreid vanaf een adres waar ook een ex-jongerenwerker werkt die een aantal jaren geleden in opspraak is geraakt. Na tips van opsporingsdiensten is hij ontslagen, omdat hij radicale boodschappen verspreidde onder jongeren."
Volgens Schoonhoven is het onder jihadisten en radicale moslims in Nederland "al jaren een bezigheid om je te ontfermen over mensen die vastzitten op verdenking of zijn veroordeeld vanwege terrorisme. Er bestaat het idee dat je die mensen moet ondersteunen en een hart onder de riem moet steken", zegt hij.
Goedemorgen Nederland gemist? Kijk de aflevering hier terug op NPO Start!
Salafistische opvattingen
Het tijdschrift gaat uitsluitend over het islamitische geloof, en dan specifiek over de salafistische opvattingen van de Islam, vertelt Schoonhoven. "Uiteraard wordt dit tijdschrift heel goed bekeken door de Dienst Justitiële Inrichtingen (DJI). Die kijken er ook met deskundigen naar of er niets instaat dat opruiend, haatzaaiend is of oproepen tot jihad. Dat willen we er allemaal niet in hebben."
Het baart de NCTV zorgen dat het salafistische gedachtegoed in de gevangenis levend wordt gehouden onder veroordeelde terroristen. "Dat schrijven ze ook in hun dreigingsbeeld. Zelfs als zo'n tijdschrift op zich geen haatdragende boodschap bevat, maar gaat over een vrome versie van de Islam, dan nog werkt zo'n tijdschrift als een middel om dat netwerk bijeen te houden, contacten te leggen en te behouden voor de tijd na detentie", aldus Schoonhoven.
Verbieden is lastig
In totaal zijn er vijftien uitgaven van het blad verspreid. Pas bij nummer zestien gingen de alarmbellen af, vertelt Schoonhoven. Hoe het tijdschrift jarenlang toch bij gevangenen terecht kon komen, is nog maar de vraag. "Waarom wil de DJI niet zeggen, maar dat heeft waarschijnlijk te maken met jihad, onverdraagzaamheid of er wordt tot haat opgeroepen. Dat is elk geval een reden om te zeggen: dit gaat niet door."
Helemaal verbieden, zoals VVD-Kamerlid Ulysse Ellian inmiddels bepleit, is volgens de journalist lastig. "Dan ga je tornen aan de basale rechten van gedetineerden. Maar dat zo'n blad of poststuk helemaal tegen het licht wordt gehouden of het door de beugel kan, dat is wel iets."