Dagboek beschrijft angst onder Joodse kinderen tijdens Tweede Wereldoorlog: ‘Belangrijk om deze verhalen te vertellen’

De vondst van een dagboek van de Joodse leraar Hens Lindeman beschrijft de angst onder zijn leerlingen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nicolien van Schoonhoven, nummer twee op de kieslijst van Nieuw Sociaal Contract (NSC), benadrukt hoe belangrijk het is om deze verhalen te blijven vertellen, gezien de huidige spanningen in Nederland door de oorlog tussen Israël en Hamas.

De oorlog tussen Israël en Hamas zorgt voor een binnenbrand in de Nederlandse samenleving, aldus Van Schoonhoven. "Als groepen tegenover elkaar komen te staan en Joodse families bij de Universiteit van Amsterdam worden uitgejouwd, dan denk ik: wat komen we van ver. Hier moeten we echt met zijn allen bovenop zitten en echt zeggen dat dit niet kan. Juist daarom is het zo belangrijk dat deze verhalen verteld blijven worden", zegt ze in Goedemorgen Nederland op NPO 1.

Goedemorgen Nederland gemist? Kijk deze uitzending nu hier terug, via NPO Start.

Vondst dagboek

Het begon met de vondst van het dagboek van de Joodse Hens Lindeman. Hij werkte als leraar natuurkunde op een Joodse school met bijna 200 leerlingen. Meer dan de helft van deze leerlingen overleefde de oorlog niet. Lindemans schreef passages daarover in zijn dagboek, waarin werd beschreven hoe jonge kinderen zich onveilig voelden of opeens niet meer op school kwamen omdat ze waren ondergedoken of gedeporteerd.

In het gebouw waar ooit deze joodse school zat wordt nog steeds lesgegeven door Victor Frederiks, die alle 193 joodse kinderen een gezicht wil geven. "Ik heb een oude foto gevonden en op deze foto staan twintig jonge kinderen die zijn vermoord. Eén van de verhalen die ik ben tegengekomen, is het verhaal van een meisje die van haar ouders de opdracht kreeg om elke dag het aantal kinderen in de klas te tellen. De ouders hebben afgesproken dat als dat aantal onder een bepaald getal komt, ze gaan onderduiken."

'Verhalen grijpen me aan'

In het dagboek wordt een scène beschreven waarin een meisje afscheid neemt van haar leraar, omdat ze met het gezin naar Westerbork moet. Ze zegt tegen de leraar: komt u ons maar gauw achterna in Polen, want dan kunt u ons daar weer lesgeven. "Ik moet zo nu en dan pauze houden na weer zo'n vreselijk verhaal. De verhalen grijpen me aan."