De band met het Britse koningshuis is altijd al warm geweest: ‘Je moet het de menselijke maat geven’

Bij de dienst van vandaag zijn Royals van over de hele wereld aanwezig. De banden tussen het Nederlandse en het Britse koningshuis zijn uitstekend zegt voormalig ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk Simon Smits bij Goedemorgen Nederland. "Je kan dat heel goed zien bij de begroeting door toen koningin Elizabeth toen onze koning en koningin het staatsbezoek hadden in de tachtiger jaren."

Smits heeft tal van bezoeken meegemaakt tussen de twee koninklijke families. Hij vertelt: "Willem-Alexander en Máxima hebben een nachtje bij ons doorgebracht voor het officiële bezoek met Elizabeth en Charles en Camilla zijn ze toen wezen afhalen bij ons thuis om mee te gaan. Ze kwamen daar aanrijden met twee auto's." Daarna gingen ze op weg voor het officiële gedeelte."

Ook koningshuisdeskundige Justine Marcella beaamt de goede verstandhouding. "Elizabeth was zeker de queen of queens. Ik denk met Beatrix samen: dat was eigenlijk gewoon perfect in hun gedrag." Toch is er volgens haar ook een generatieverschil op te merken. De band tussen de Oranjes en het Deense koningshuis is wat dat betreft iets warmer. "Het is niet zo dat de Oranjes bij hen op verjaardagsvisite zullen komen."

Toegankelijk en menselijke maat

De toegankelijkheid van Charles wordt in ieder geval wel gewaardeerd, merkt Smits op. "Je hebt toch een heel aantal gelegenheden waarbij je als ambassadeur wordt uitgenodigd op Buckingham Palace. Een staatsbezoek is natuurlijk nog wat intiemer en heb je nog meer contact", zegt hij. "Ik weet nog dat Charles zei toen mijn vrouw en ik hem begroetten: 'I didn't realise you lived here.' Dat komt doordat de Crown Estate ons uit onze oude ambtswoningen zette omdat ze niet bereid waren om een enorm bedrag aan huur te betalen, toen is dit huis door Buitenlandse Zaken gekocht. Hij zei: 'Oh I see, what a pity'."

Charles moet het volgens de voormalig ambassadeur ook vooral van zijn menselijkheid hebben. "Hij heeft ons uitgenodigd om naar Poundbury te gaan, een soort experimenteel stadje dat hij zelf heeft ontwikkeld. Hij is heel fel tegen lelijke architectuur en blokkendozen en heeft gezegd: je moet het de menselijke maat geven." Poundbury omvat een klein centrum waar alles gemengd is: scholen, wonen en bedrijven. "Alles is binnen tien minuten loopafstand van het centrum. Hij is niet alleen een man van de mooie ideeën, maar hij brengt ze ook in de praktijk. Dat vind ik heel bijzonder."