Eigenaresse kledingrecyclebedrijf: ‘Lange weg te gaan naar duurzame kledingmarkt’

Het is een “ambitieus” streven van het kabinet dat in 2030 de helft van de kleding die op de markt wordt gebracht recyclebaar moet zijn. Dat zegt mede-eigenaar van een recyclebedrijf Mariska Boer. “Maar je moet op een gegeven moment wel een stip op de horizon zetten. Dat gebeurt in Nederland”, aldus Boer in Stand van Nederland: Generatie Next.

Vanaf volgend jaar zijn textielproducenten ook verantwoordelijk voor het inzamelen van kleren. Volgens de overheid is de mode-industrie vervuilender dan de luchtvaartindustrie en scheepsvaartindustrie bij elkaar. Op dit moment verdwijnt nog de helft van onze kleren in de vuilnisbak waarna het wordt verbrand.

“Wereldwijd wordt minder dan één procent van alle gerecyclede textiel in nieuwe textiel omgezet. In textielrecycling moeten we echt stappen zetten”, zegt Boer.

Fopduurzaamheid

Ook worden consumenten nog vaak gefopt waar het gaat om zogenaamde duurzame kleding. Boer: “Je hebt bijvoorbeeld bikini’s die op de markt worden gebracht en van gerecycled materiaal zouden zijn. Maar er worden speciaal petflessen voor deze kleding geproduceerd.”

De petfles wordt na productie meteen omgesmolten om in kleding te worden verwerkt, zonder dat er ooit een druppel water uit is gedronken. “Zo kan de producent vermelden dat het product bijvoorbeeld voor dertig procent uit gerecycled polyester bestaat”, legt ze uit.

‘We gooien meer weg’

In het recyclebedrijf van Boer wordt per dag zo’n negentig ton aan kleding gesorteerd. “We zijn steeds meer gaan shoppen de afgelopen jaren. Wat we weggooien is dus ook meer geworden.”

Bij de voorsortering in haar bedrijf wordt gekeken of het kledingstuk nog bruikbaar en herdraagbaar is. Boer: “Als dat het geval is, kan het worden onderverdeeld in vijftig categorieën. Broeken bij broeken, truien bij truien, jassen bij jassen.”

Kleding die niet meer draagbaar is wordt onderverdeeld in één van de vijf ‘recyclesoorten’. “Wol bij wol, katoen bij katoen. Het is arbeidsintensief werk. De vrouwen die hier werken sorteren hier een kleine 3000 kilo per dag.”

‘Kwaliteit neemt af’

Sorteerster Nangy Verbraak: “Ik doe dit werk al 34 jaar. De onderkant van bijvoorbeeld een broek moet origineel zijn, net als de rits en de knoop. Als dat intact is, noemen wij het winkelkwaliteit.”

Het aantal kleren dat na een aantal jaren dragen nog van winkelkwaliteit zijn, neemt af, vertelt ze. Dat is niet onlogisch: Fast fashion-bedrijven maken kleding bewust van een lagere kwaliteit, zodat het goedkoper kan worden aangeboden en het een kortere levensduur heeft. Het gevolg is dat wij met z’n allen (nog) meer kleding kopen.

“Ik heb de kwaliteit zien veranderen”, aldus Verbraak.

Kleren kopen: veel millennials zijn er dol op. Maar door goedkope kleding en snelle modetrends lijken we steeds vaker van garderobe te willen wisselen. Daarmee gooien we ook veel kleding weg. Het moet duurzamer, vindt de overheid. Maar kan dat ook? Raquel Schilder gaat op zoek naar het antwoord.

Je kunt deze aflevering nu hier terugkijken.

Door: Peter Visser