Een wooncomplex als alternatief voor mantelzorg? ‘Voorkomen dat wij afhankelijk worden van onze kinderen’

Veel millennials zullen binnenkort voor een lastige keuze komen te staan: ga ik mantelzorg verlenen aan mijn ouders of kies ik voor mijn carrière? In het Limburgse Munstergeleen denkt een groep 50-plussers vooruit en sorteren zij voort op de toekomst. Samen hebben zij een wooncomplex gebouwd, waar zij elkaar dan mantelzorg kunnen verlenen. Want "het kan zijn dat de kinderen niet in de buurt wonen".

Zo'n wooncomplex bouwt zichzelf niet. Sterker nog, het kost veel tijd en ook veel geld. Dus rijst de vraag of deze manier van mantelzorg wel voor iedereen is weggelegd of dat alleen mensen met vermogen een dergelijk plan kunnen uitvoeren. "Wij wilden anders oud worden", vertelt Liliana Montis, bewoonster van het wooncomplex Abshof in Munstergeleen, in Stand van Nederland: Generatie Next op NPO 2.

Beroep doen op kinderen

Wat Montis bedoelt met 'anders oud worden' is dat zij op latere leeftijd niet afhankelijk wil worden van haar kinderen. "Dat wilde wij voorkomen." En daarnaast is het samenwonen op een groot complex ook nog eens heel gezellig. "Het nodigt wel uit. Je ontmoet elkaar en als je daar geen zin in hebt, doe je het niet. Het is wel anders dan als dat je alleen zou wonen."

Toch klinkt het niet heel gek om als ouder een beroep op je kinderen te doen. Het gebeurt vaker, maar "niet iedereen kan dat", legt Montis uit. "Kinderen kunnen ook ver weg wonen, hebben een druk leven door werk of hebben een eigen gezin." En via deze weg kunnen kinderen dus zelf kiezen of zij hun ouders zorg willen verlenen of niet. Want door constant iemand in de buurt te hebben, is de nood van een kind niet altijd nodig. "En zij hoeven zich ook nooit schuldig te voelen."

Toekomstbeeld

Het klinkt erg idyllisch allemaal: een prachtig wooncomplex, een grote tuin, een mooi terras en gezellige buren. Maar verandert dat over 20 jaar voor de bewoners van Abshof, wanneer zij echt de leeftijd bereiken waar zij mantelzorg nodig hebben? "Ik denk dat je genoeg voor elkaar kunt betekenen, want er zijn er ook genoeg van wie hun kinderen ver weg wonen", vertelt bewoonster Lieve Vanderstegen.

Zowel Montis als Vanderstegen hebben er geen moeite mee om hun buren te verzorgen indien nodig. "Dat is ook wel iets waarvoor wij gekozen hebben", legt Montis toe. "Maar het moet wel in je zitten, dat je er blij van wordt om een ander te helpen."

Financieel

Aan de welwillendheid om iemand te helpen zal het niet liggen, maar de portemonnee kan daarentegen wel een sta in de weg zijn om een wooncomplex als Abshof uit de grond te stampen. "Dat is het moeilijkste om dit met elkaar op te zetten, vooral het financiële stuk. Het kost gewoon veel tijd en veel geld", zegt Montis.

Jill Bleiksloot is jong, werkt, heeft een partner en dus een leuk leven. Toch dreigt er binnen afzienbare tijd iets te veranderen. Haar schoonvader heeft op dagelijkse basis hulp nodig. Mantelzorg. Het gebeurt al door duizenden Nederlanders en een grote groep van honderdduizenden millennials komt straks ook voor de keuze te staan: ga ik mijn ouders verzorgen en kan ik daardoor zelf minder werken, of besteed ik het uit en maak ik carrière? Wat is goed voor ons en wat is goed voor de economie?