Eritreeërs leiden geïsoleerd leven in Nederland: ‘Waarom vangen wij ze op?’

Eritreeërs met een verblijfsvergunning vinden het moeilijk om aansluiting te vinden bij de Nederlandse samenleving. Ze leiden voornamelijk een geïsoleerd leven, hebben alleen sociaal contact met de eigen groep en op een enkeling na hebben de statushouders geen betaald werk. Politiek commentator Syp Wynia vraagt zich af waarom de Eritreeërs hier nog worden opgevangen.

Deze en andere conclusies over Eritreeërs in Nederland staan in een vrijdag verschenen studie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). De studie is gebaseerd op diepte-interviews met 26 Eritrese statushouders en 22 experts, die beroepsmatig of door hun betrokkenheid zicht hebben op de groep.

Door hun onbekendheid met vrijwel alle aspecten van een moderne samenleving als de Nederlandse en door de taalbarrière hebben de Eritreeërs weinig succes met de Nederlandse instanties. Ze vinden dat ze te weinig ondersteuning krijgen en bij de instanties bestaat het beeld van een passieve, weerbarstige en moeilijk te activeren groep.

De taalbarrière staat ook goede communicatie met hulpverleners in de weg. De vergunninghouders kunnen bijvoorbeeld gezondheidsklachten niet goed uitleggen bij huisarts of specialist.

De Eritrese statushouders hebben voornamelijk contact met eigen mensen. Ze willen wel contact met anderen, maar door de taalbarrière en de afstandelijke houding van Nederlanders die ze ervaren blijven de contacten beperkt, aldus het SCP.

Betaald werk doet de groep nauwelijks. Ze willen hard werken en hebben veel ervaring als bijvoorbeeld bakker of meubelmaker, maar ze bezitten geen diploma’s die hier vereist zijn. Het is een drempel die een vlotte toegang tot de arbeidsmarkt belemmert.

Geen verrassing

Politiek commentator Syp Wynia noemt de resultaten geen verrassing. "Ze integreren niet, ze werken niet, ze spreken de taal niet", aldus Wynia. "Ze lijken ook helemaal geen signalen op te vangen van de westerse samenleving."

"Het is extra gek en vervelend omdat wij met een paar andere Europese landen heel veel Eritreeërs opvangen", stelt de politiek commentator. "Je vraagt je af waarom wij dat eigenlijk doen. Als was het maar omdat wij ook subsidie geven. Zelfs voor good governance, van goed bestuur. Als dat werk van een dictatuur is, waarom geven wij dan die subsidie?"

"Vervolgens vraag je je af: waarom nemen wij in Nederland zoveel asielzoekers op als twijfelachtig is of ze wel asiel moet krijgen en ze zo problematisch zijn", besluit Wynia.