Juf Femke (28) houdt van tatoeages, maar dat mag niet voor de klas: ‘Ik sta te zweten in lange mouwen’

Basisschoollerares Femke Thys (28) uit het Belgische grensplaatsje Bilzen houdt van tatoeages: meerdere ledematen zijn tot doek gemaakt voor ouderwetse tekeningen van rozen, vuurtorens en paradijsvogels. Mooi, maar ook problematisch: veel van haar werkgevers willen namelijk niet dat de kinderen in haar klas de tatoeages zien. Noodgedwongen gaat ze daarom in bedekkende kleding naar het werk, zelfs op snikhete dagen als vandaag.

Noodkreet: laat me mijn tatoeages zien

Femke is helemaal klaar met het nodeloze verbod, dat ze niet van deze tijd vindt. "Je maakt de kinderen klaar voor de maatschappij, en daar horen tatoeages gewoon bij." Ze plaatse daarom gisteren op Facebook een noodkreet in een gesloten groep voor leerkrachten: "22+graden, maar ik loop met lange mouwen en lange broek (omdat het moet!) Tattoos zijn nog steeds taboe. Wie mag er nog zo zweten?" Op de post kwamen meer dan honderd reacties. Het overgrote merendeel vindt de tatoeage van juf Femke geen probleem. "Tatoos maken geen ander mens of leerkracht van je!", is een typische reactie. Toch zijn er ook kritische geluiden. "Blij dat ik niet met leerkrachten zoals u voor de klas sta!", schrijft een collega-leerkracht.

Twee jaar geleden maakt Femke de stap naar het onderwijs. Ze staat sindsdien voor de klas als invaljuf. Omdat ze daardoor op veel verschillende scholen komt, weet ze dat er verschillend wordt omgegaan met haar vrij opvallende lichaamsversiering. Er is wel één constante: "De kinderen vinden het altijd keileuk. Heel vaak zeggen ze ook wel: 'mijn mama of papa heeft ook wel een tatoeage'." Volgens Femke is het desondanks de angst voor afkeuring van de ouders die schooldirecties vaak tot een verbod drijft. "Ik vind het goed maar de ouders zullen klagen", krijgt Femke vaak van leidinggevenden te horen. Volgens haar is het vooral koudwatervrees. "Meeste ouders vinden het geen probleem."

In een lange broek bij het zwembad

Ook haar huidige school, net over de grens in Belgisch Limburg, wil niet dat ze haar tatoeages toont. (Femke ziet de naam van de school liever niet gepubliceerd omdat ze haar werkgever niet voor het hoofd wil stoten.) De school is daarin overigens zeker niet de enige. "Ik heb een keer zelfs meegemaakt dat ik bij zwemles aan de rand van het bad lange mouwen en een broek aan moest", vertelt Femke.

Hoeveel scholen dergelijke kledingvoorschriften hebben is onduidelijk. In de reacties onder haar Facebookpost zeggen meeste leerkrachten dat tatoeages bij hen op de werkvloer geen probleem zijn. Ook basisschoolleraar Jan van de Ven, woordvoerder van de vakbond PO in Actie, zegt het probleem niet te herkennen. "Bij mij op school kan ik gewoon in een korte broek en teenslippers komen". Volgens Femke is zij met haar bonte armen en benen echter een uitzondering binnen het lerarencorps. "Meesten hebben maar een kleintje. Dat is vaak goed. Weinig leerkrachten hebben er zoveel als ik!"

Geen spijt: 'Ik ga er nog één bijzetten"

Ondanks de problemen die ze nu op haar werk ervaart heeft Femke geen seconde spijt van haar tatoeages. "Het is een manier om je uit te drukken, net als een duur kledingstuk", zegt ze. Het is een hobby die ze deelt met haar man, een vrachtwagenchauffeur met wie ze twee kinderen van 11 en 5 jaar oud heeft. "Old school tatoeages: het is bepaalde stijl die wij mooi vinden." En alhoewel Femke nu zwetend voor de klas moet staan, komt er binnenkort weer eentje bij. "Wat dat wordt, daar gaan we eens goed over nadenken", lacht Femke. "Maar weghalen: absoluut niet."