AD-columniste over Zwarte Piet: ‘Handen af van het kinderfeest uit mijn jeugd’

AD-columniste Angela de Jong is blij met het feit dat het Sinterklaasjournaal stopt met gekleurde pieten en overstapt op Pieten van "Vijftig tinten grijs". “Halleluja”, schrijft ze in haar column. “Dit moet hem zijn, de oplossing na vijf jaar oververhit gekrakeel. Hét compromis dat recht doet aan beide kampen in de totaal ontspoorde discussie.”

Ze heeft een duidelijk standpunt in de discussie. “Ik ben nog steeds vóór Zwarte Piet. Handen af van het kinderfeest uit mijn jeugd, waar ik met de beste wil van de wereld niets racistisch aan zie of bij voel.”

'Gewoon weer leuk'

Toch vindt ze één ding nóg belangrijk. “Dat Sinterklaas weer gewoon leuk, ongecompliceerd en gezellig wordt. Zoals het is bedoeld. Zonder verhitte discussies tussen voor- en tegenstanders die elkaar geen millimeter toegeven en die vanaf september de voorpagina’s en talkshowtafels domineren.”

Volgens De Jong brengt dat alleen maar onrust met zich mee. “Een groep boze mannen en vrouwen die staat te demonstreren op de kade, over de hoofden van kinderen die enkel dromen van de pakjes in het ruim van de stoomboot en een hand pepernoten van Wellespiet.”

Geloofwaardige verandering

Ze begrijpt dat er iets moet veranderen aan Zwarte Piet. “Ik zeg het knarsetandend, maar ik meen het. Maar dan wel een metamorfose die recht doet aan de bestaande traditie en verhalen, namelijk dat het hulpje van Sinterklaas door de schoorsteen komt”, vindt ze. “Want je kunt kinderen een hoop wijs maken over alles dat met Sinterklaas te maken heeft, maar niet dat zijn hulpje na een glijpartij tussen stof en roet opeens als clownspiet, kaaspiet of met een vrolijke vlinder op zijn snoet naast de schoenen ploft.”

Ze doet nog een oproep aan de NTR. “Wanneer jullie voor roetvegen kiezen, doe er dan niet te weinig. Een deel van de magie van het feest is dat de acteurs en BN’ers achter de pieten onherkenbaar blijven voor kinderen. En geloof me, Filemon Wesselink met drie strepen op zijn gezicht, ontmaskerden die van mij twee jaar terug net zo snel als de buurman achter een slecht zittende plakbaard.”