Dit wilde de vader van het Meisje van Nulde zeggen tegen haar moordenaar

Martin Huisman, de vader van de 4-jarige Rowena Rikkers die in 2001 door de vriend van haar moeder werd doodgeslagen en vervolgens in stukken werd gezaagd, stond gisteren in de rechtbank oog in oog met haar moordenaar. Hij wilde Mike J., zoals de dader heet, graag toespreken, maar kreeg geen spreekrecht omdat het een TBS-verlengingszitting betrof.

In de brief beschrijft Huisman de omstandigheden waaronder hij en zijn dochter Rochelle al sinds de moord op dochter en zus Rowena moeten leven. "Die dag dat hij mijn dochter heeft afgeslacht, heeft hij niet alleen haar leven op brute beestachtige wijze beëindigd, maar ook het leven van mijn andere dochter, haar zus Rochelle, ontnomen", schrijft hij. "En tot op de dag van vandaag haar door een hel laten gaan. Haar niet alleen: ook mijn leven is mij ontnomen en alles wat mij lief was is daarmee gesloopt."

'Justitie moet zien wat dit doet met mensen'

Hij legt uit hoe hij en zijn dochter kampen met psychische en financiële problemen door de moord, met alle gevolgen van dien. "Nederland moet wakker worden en beter nadenken over dit soort problemen. Dit is gewoon een probleem", aldus Huisman, die vindt dat de aandacht veel te veel op de dader is gericht in het huidige rechtssysteem. "Justitie moet zien wat dit doet met mensen. Hulpverlening komt voor een dader eerder op gang dan voor mijn dochter, voor mij of voor andere slachtoffers."

Persoonlijk gesprek

De rechter, die zei hen graag spreektijd te willen geven maar dat dat niet kan omdat het niet wettelijk is vastgelegd en er anders problemen zouden ontstaan met andere slachtoffers, leek volgens Huisman wel geraakt door de inhoud van de brief. "Ik vind echt dat we zijn gehoord", aldus de vader van Rowena. "Hij heeft me uitgenodigd voor een persoonlijk gesprek en daar ga ik denk ik ook gebruik van maken."

LEES OOK: Vader vermoorde kleuter woest over boek: ‘Ze verdienen geld over de rug van mijn kind’

De brief aan de rechter en 'het monster'

Hieronder staat de brief die WNL heeft ontvangen van Huisman.

Geachte rechtbank,

Tot nu toe zijn wij als nabestaanden van Rowena Rikkers, geen enkele keer gehoord. Niet bij het eerste strafproces, maar ook niet later in het kader van een slachtofferonderzoek. Ik niet als vader, maar de zus van Rowena, Rochelle ook niet. Voor uw rechtbank misschien niet direct relevant maar: hoe kan er overgegaan worden tot het verlenen van verlof zonder ons te horen? Dat kan ook niet en blijkt een ernstige procedure fout. Daarom doen wij nu een beroep op de rechtbank om ons te horen (op zitting) zodat ons belang kenbaar is en daar waar mogelijk meegewogen mee kan worden. Onze advocaat, Mr. Diekstra, heeft ons duidelijk gemaakt dat er geen juridische grondslag is voor een spreekrecht, maar dat betekent niet dat u onze zienswijze niet kunt aanhoren of tot u nemen.

Bij deze wil ik u dan ook vragen om ons ter zitting te horen, zodat onze zienswijze bekend is bij de rechtbank. Dan kan ons belang ook meegewogen worden bij andere beslissingen, zoals verlofverlening van het Monster dat schuldig is aan uit elkaar scheuren van een zeer jong en onschuldig meisje. Mijn dochter. Ik hoef u niet in detail te vertellen wat dit monster mijn dochter Rowena en de zus van mijn dochter Rochelle heeft aangedaan.

(...)

U vraagt ons als slachtoffer van deze beul waarom wij vinden dat deze niet vrij mag komen. En daar wil ik graag het volgende aan u over kwijt.

Die dag dat hij mijn dochter heeft afgeslacht, heeft hij niet alleen haar leven op brute beestachtige wijze beëindigd, maar ook het leven van mijn andere dochter, haar zus Rochelle, ontnomen, en tot op de dag van vandaag haar door een hel laten gaan. Haar niet alleen: ook mijn leven is mij ontnomen en alles wat mij lief was mee gesloopt.

Mijn dochter Rochel haar leven is compleet verwoest. Haar onbezorgde toekomst, haar jeugd, haar recht om kind te zijn, gelukkig te zijn bij haar enigste steun - haar vader - ontnomen.

Jarenlange psychische klachten angsten het onder toezicht geplaatst staan van een falende jeugdzorg. Het niet bij haar vader kunnen zijn, het geluk om kind te zijn, op vakantie gaan met haar vader, een opleiding te kunnen volgen, alles is haar ontnomen door de gevolgen van deze beul.

Dit geldt ook voor mij als slachtoffer, alles ben ik door hem kwijtgeraakt. Door dit alles ben ik lichamelijk een wrak geworden, geestelijk door een hel gegaan. Eerst je ene dochter kwijt, en daarna mijn andere dochter zo te moeten zien leven, opgroeien, en door dat alles ik ook financieel geen cent te makken had.

Haar niet de rust kunnen geven die zij en ik nodig hadden. Nooit de kans hebben gekregen om op vakantie te gaan en eens aan andere dingen te kunnen denken, doen en werken. Maar deze daden door deze beul worden vergeten, niet gestraft en wij niet voor worden geholpen. Wij als slachtoffer van deze beul dit monster kunnen tot op de dag van vandaag wegrotten in onze ellende.

Daarbij vind ik het grof schandalig in een land als het onze, dat wij als slachtoffer nooit iets gevraagd is of dat er ook maar enige moeite is gedaan vanuit de justitie om ons als slachtoffer te horen. Zoals het zou moeten gebeuren...En zolang dit niet gebeurt, begrijp ik niet dat er ook maar enige vorm van verlengen van het TBS beslist kan worden. Door u als rechtbank.

Mijn dochter, woont op een kamertje van 4x4 met haar vriend met een minimum uitkering. Kunnen door dit alles nergens terecht en ook hier laat de begeleiding en hulp te wensen over. Zij leeft elke dag met haar verdriet en angst en het gemis naar een stabiel leven een uitzicht naar een onbezorgde toekomst. Geen fatsoenlijke kans om een opleiding te volgen helemaal niets. Mijn dochter zou graag bij mij willen wonen en ik zou haar graag helpen steunen om haar leven op de rails te krijgen.

Maar door deze beul, dit Monster is ook mij dit allemaal niet gelukt. Ik ben al die jaren door hem alles kwijt geraakt, alles is door zijn schuld ons ontnomen. En onmogelijk gemaakt door hem, heb ik geen relatie meer kunnen behouden, mijn baan door al deze ellende kwijtgeraakt, psychisch een emotioneel wrak geworden.

Okee ik kom sterk over, maar ik moet wel voor Rochelle. Maar gelooft u mij dat ik nu na 17 jaar ik had gewenst dat ik ook liever uit het leven was gestapt. Geen enkele uitzicht naar een toekomst. Elke dag met de pijn, het verlies.. Het onrecht dat ons is... wordt gedaan... Door elke keer maar te moeten denken, dat dit monster nog een toekomst tegemoet kan zien. Op welke wijze dan ook.

Ik zit als slachtoffer van zijn daden nu met schulden als gevolg noodgedwongen in een caravan op het beruchte Ford Oranje.

Omdat ik geen eigen woning heb en anders dakloos op straat sta, of met mijn hond in de auto slaap...En altijd maar afhankelijk moet zijn van andere mensen.

Ik moet noodgedwongen mijn dochter Rochelle hier opvangen en helpen om wat van haar leven te maken. Ik heb een oude auto en moet elk dubbeltje 30 keer omdraaien om naar haar toe te kunnen, haar te halen.

En dan wil ik het nog niet hebben over het feit dat er ook nog eten op de tafel moet komen. Dit alles is het directe gevolg van dit monster de beul van nulde en zijn daden,en zijn wij samen naast mijn dochter Rowena, hier direct slachtoffer van.

(...)

U edelachtbare, heeft nu de taak om te bepalen of dit monster vrij mag komen uiteindelijk. Ik wil u toch vragen om dit te voorkomen vanwege het volgende feit.

Dat deze beul al jaren lang iedereen in de maling neemt. Niet te genezen is. Maar wel al deze jaren een dak boven zijn hoofd heeft gehad. Elke dag eten en drinken gekregen heeft en hulp van de instelling aandacht, en een zorgeloos leventje, al was dit in gevangenschap. En hij, als u hem niet opgesloten laat zitten, straks aan alle kanten geholpen gaat worden. Een leuk huisje krijgt, begeleiding en weer zonder zorgen een nieuw leven kan gaan beginnen.

Dit zou toch niet moeten kunnen mogen gebeuren ?

Zoals u nu van ons hoort, hoe zijn slachtoffers nog dagelijks weg mogen rotten in een kamertje van 4x4 en in een krot op ford oranje zonder enig positief zicht op een toekomst zonder hulp en zonder een financiële schadevergoeding? Het gaat mij niet om het geld maar het gaat mij als vader zijnde om een goede toekomst voor mijn dochter Rochelle, slachtoffer van deze beul.

Ik verzoek en vraag u dan ook edelachtbare om hier een stokje voor te steken en alvorens deze beul ooit weer in aanmerking kan en mag komen van uw mogelijkheid gebruik te maken dat u eist om dan eerst zijn slachtoffers te helpen en er vooral aan de slachtoffers gedacht wordt en ze gehoord worden zoals het hoort te gaan. Bij de verlofverlening door anderen maar ook bij een eventuele verlenging zoals bij uw rechtbank.

Wij willen u danken en hebben de hoop dat u wijs zult beslissen.

De nabestaanden van Rowena Rikkers,

Martin en Rochelle Huisman