Dennis stond naast bom op Zaventem: ‘Mijn moeder belde. Het gesprek duurde vier seconden’

De Nederlandse Dennis Kranenburg stond een jaar geleden met zijn vriendin aan een van de incheckbalies van vliegveld Zaventem, toen slechts dertig meter bij hen vandaan twee bommen ontploften. Een derde bom, die exact bij de incheckbalie lag waar Kranenburg stond, ging niet af. In Goedemorgen Nederland blikt hij terug op de aanslag, die werd opgeëist door IS.

"Het is echt heel onwerkelijk, alsof je in een slechte film bent beland", vertelt Kranenburg. "Je merkt direct de paniek bij alle mensen om je heen. Mensen gaan rennen, gillen, dwars door elkaar heen sprinten." Na de ontploffingen vluchten Kranenburg en zijn vriendin verder het vliegveld in, op de gok dat daar meer bewaking en beveiliging is. Met een aantal andere mensen hebben ze zich opgesloten in een kantoor. Samen met twee mannen barricadeert Kranenburg de deur met een grote kast.

Bellen met geliefden

Zijn moeder belt op dat moment. Ze weet niet van de aanslag, maar wil hen een fijne vakantie wensen. Het gesprek duurt vier seconden: "Ik zei: 'ik moet je later terugbellen, er is een aanslag geweest en we zijn op de vlucht.' Daarna heb ik haar weggedrukt." Om hem heen bellen meer mensen met geliefden. Mensen huilen, zijn in paniek. En dan wordt er op de deur geklopt. Een medewerker van de luchthaven komt hen ophalen om hen naar buiten te begeleiden.

Door merg en been

"Dan moet je weer die vertrekhal in. Er kwam meteen een hele indringende geur op ons af. Die gaat door merg een been", aldus Kranenburg. Hij vergelijkt het met de geur van buskruit die op Oudejaarsavond in de lucht hangt, maar dan nog honderd of duizend keer zo erg. "Je loopt met je trui en je sjaal voor je mond die vertrekhal in en dan is het één grote ellende: het plafond ligt op de grond, achtergelaten bagage, kinderwagens die leeg staan, de muren en ramen die zijn weggeblazen, er liggen overal gewonde mensen op de grond, mensen die gereanimeerd worden. Je wilt ze helpen, maar je kunt niets voor ze doen. Er staan militairen met ontzettend grote wapens die schreeuwen dat je moet evacueren."

Nog één keer terug

Kranenburg gaat nog steeds op vakantie met het vliegtuig, naar voetbalwedstrijden en naar concerten. Maar vergeten, dat doet hij niet. "Er gaat geen dag voorbij dat het niet even voorbij komt", vertelt hij.