‘Stel prioriteiten in jeugdzorg en focus op kinderen met allerzwaarste problemen’

Terwijl nieuwe, kleine aanbieders het prima doen, staan vele van de belangrijkste jeugdzorgorganisaties op omvallen. Totaal niet verrassend, vindt Tweede Kamerlid Rene Peters (CDA) en oud-zorgwethouder van Oss. Hij pleit er daarom voor om de prioriteiten te verschuiven naar het behandelen van kinderen met de zwaarste problemen. “Ik denk dat we een beetje zijn doorgeslagen”, zegt hij in WNL Haagse Lobby op NPO Radio 1.

“Ooit waren er tussen de één op de twaalf en één op de twintig kinderen in gemeenten die jeugdzorg kregen”, zegt Peters. “Op dit moment zijn er gemeenten waar één op de zes enige vorm van jeugdhulp krijgt. Ieder kind heeft wel eens een probleem, en als je al die lichte problemen ook wil oppakken kom je uiteindelijk geld tekort. Als de middelen niet oneindig zijn maar de vraag wel, moet je gaan prioriteren. En dat betekent: de mensen met de grootste problemen eerst. Zo zie ik het.”

Er is op dit moment een dikke scheidslijn in Nederland op het gebied van jeugdzorg, zo blijkt uit onderzoek van Trouw. 1478 kleine, vaak relatief nieuwe aanbieders van bijvoorbeeld dyslexiehulp of andere relatief eenvoudige zorg maken gemiddeld 35 procent winst. Met de helft van de 64 belangrijkste jeugdzorgorganisaties, die onder andere verantwoordelijk zijn voor pleegzorg en crisishulp, gaat het ondertussen erg slecht.

ADHD en dyslexie

“Vinden wij echt dat er bij iedere kleine vorm van een probleem dat daar professionele hulp voor nodig is? Vinden we dat echt? Dat we bijvoorbeeld ieder druk kind de stempel ADHD moeten geven en daar lichte zorg op moeten zetten? Vinden we dat dyslexiezorg, dat ieder kind dat niet vanzelf leert lezen, met hulp van een professional op kosten van de gemeente moeten leren lezen? Vinden we dat we allerlei hele kleine vormen van zorg moeten gaan vergoeden?” Dat vraagt Peters zich af. “Dat deden we vroeger niet. Als we dat wel doen gaan we steeds meer kinderen helpen, en die vraag is in principe bijna oneindig.”

Minder tijd en geld voor kinderen zware problemen

Vroeger was de jeugdzorg redelijk overzichtelijk, zegt Peters. Die toen namelijk onderverdeeld in de jeugdbescherming, jeugdreclassering en de zwaar gespecialiseerde jeugdhulp. Toen de verantwoordelijkheid voor de jeugdhulp bij de gemeenten kwam te liggen, ging het mis volgens de CDA’er. De afbakening, die voorheen zo helder was, verdween.

Gemeenten wilden graag veel keuzevrijheid aanbieden, snel ingrijpen en veel inzetten op lichte zorg in de hoop daar zware zorg mee te voorkomen. “Daardoor zijn er heel veel aanbieders van lichte zorg die heel veel kleine problemen proberen op te lossen. Dan is er minder, tijd, geld en energie over om kinderen met de allerzwaarste problemen nog te helpen. Dat staat een beetje los van hoe groot of klein die aanbieders zijn, maar het gaat wel om zwaar gespecialiseerde zorg waar dan te weinig geld voor is.”

LEES OOK: Jeugdzorg is te veel tijd kwijt aan administratie: ‘Alle regels die je niet snapt, moet je schrappen’

Door: Redactie