De Joodse geschiedenis van Feyenoord: 'Supporters durven niet naar de Kuip te komen'

''En wie niet springt... die is een Jood'', zingen Feyenoordsupporters geregeld in de Kuip, zeker tijdens wedstrijden tegen Ajax. Minder mensen weten dat Rotterdam een rijke Joodse geschiedenis kent. Het boek 'En wie niet springt. Over Feyenoord, Joden en de strijd tegen antisemitisme' onderzoekt de ingewikkelde relatie tussen de club, de Joodse gemeenschap in de havenstad en antisemitische uitingen in de voetbalwereld. Programmamaker Tom Egbers heeft het naslagwerk al gelezen.

''Rotterdam is mede gevormd door de Joodse bevolking. Sociaal, commercieel, politiek en sportief. De stad had in de jaren dertig Joodse voetbalverenigingen'', vertelt Egbers in Goedemorgen Nederland op NPO 1.

''Veel Joodse supporters komen echter niet naar het stadion, omdat ze er niet tegen kunnen wat er gezongen wordt. Bijvoorbeeld 'Hamas, Hamas, alle Joden aan het gas.' Begrijpelijkerwijs vinden de mensen dat super pijnlijk.''

Het boek bevat persoonlijke verhalen, historische analyses en portretten van onder meer clubarts Max Abarbanel, doelman Ofir Marciano en Holocaust-overlevende Micha Gelber. ''Mij is het verhaal van deze 89-jarige Joodse supporter bijgebleven. Hij overleefde de oorlog, ging naar Israël, maar kwam terug en kreeg in de jaren tachtig te maken met 'alle Joden aan het gas'. Zo zijn er meer.''

Sparta

Egbers wijst erop dat driehonderd leden van de Rotterdamse voetbalclub Sparta niet terugkwamen uit de vernietigingskampen. ''Het beeld dat alleen Amsterdam Joods is, klopt niet.''

De oorsprong van het beladen liedje 'Wie niet springt' ligt in de jaren tachtig, vertelt de presentator. ''Tijdens het WK van 1986 in Mexico speelde Argentinië tegen Engeland. De supporters zongen toen: wie niet springt is een Engelsman. Dat is de basis voor wat in Nederland gezongen wordt.''