Gronings dorpje dringt lijst met tien mooiste plekken ter wereld binnen: 'Er kunnen best wel wat toeristen bij'

Vergeet Venetië, Zanzibar of Mykonos. Bourtange is de place to be. Het beroemde magazine Forbes zet dat Groningse dorpjes namelijk in de toptien mooiste dorpen ter wereld. Hendri Meendering, Directeur Vesting Bourtange, is niet huiverig dat het kleine plaatsje nu overspoeld zal worden door toeristen.

"Wij zijn al heel lang heel bij", vertelt Meendering in Goedemorgen Nederland op NPO 1. "Bourtange is al heel lang een prachtige vesting. Dat wordt nu beloond doordat je in de toptien bij Forbes staat. Dan ben je alleen maar trots."

"Vormgegeven als een ster en ingebed in de moerassige vlakten van Groningen, betovert Bourtange met zijn symmetrie en sprookjesachtige charme", wordt er door het Amerikaanse magazine geschreven over het Groningse dorpje. "Hier stralen bakstenen wallen en met gras begroeide bastions uit vanaf het hart van de vesting, waar zeventiende-eeuwse kanonnen rusten naast met tulpen gevulde binnenplaatsen en de geur van verse stroopwafels opstijgt uit knusse cafés."

Onder Giethoorn

Voor Bourtange, dat zevende staat op de lijst, drie plekken onder Giethoorn, is massatoerisme niet nieuw. "Het is altijd afwachten wat voor effect het heeft. We hebben nu al 300.000 toeristen per jaar. Daar kunnen er best nog wel wat bij. Een jaar telt 365 dagen. Die toeristen kunnen verspreid over het hele jaar komen. Er is hier altijd wel wat te doen."

Meendering woont zelf ook in de vesting en merkte al eens op dat toeristen voor eigenaardige situaties kunnen zorgen. "Dan staat er eens een keer iemand in je hal en die zegt: goh, heb je ook een toilet? Is dit ook een museum?"

Engelse lijstaanvoerder

De plaats die zich het mooiste dorp ter wereld mag noemen is gevestigd in Engeland. "Bibury, genesteld in het hart van de Cotswolds, ontvouwt zich als een aquarelachtige droom, waar honingkleurige cottages langs Arlington Row staan en hun bemoste daken verhalen fluisteren over veertiende-eeuwse wevers. De rivier de Coln kabbelt hier zachtjes en slingert zich een weg langs gouden boterbloemen en vergeet-mij-nietjes, terwijl mollige eenden lui onder de wilgenbladeren peddelen."