Rug- of nekpijn? Je komt er zó van af, zegt deze wonderdokter: 'Jij kan het ook!'

Ongeveer 1,8 miljoen Nederlanders hebben last van rug- of nekpijn. Nergens voor nodig, zegt wonderdokter Eppe Keizer. Met zijn hulpboek Het geheim van rugpijn wil hij mensen leren hoe je in een handomdraai nek- en rugklachten kunt verhelpen. "Jij kan het ook!"

Keizer werkt volgens de Sickesz-methode. "Als je een beetje lef hebt om iemand aan te raken, dan kan je het behandelen," zegt Keizer over nek- en rugpijn in Goedemorgen Nederland op NPO 1.

Naast hem op de bank zit Ad Visser. Hij werd jaren geleden door Keizer behandeld. "Ik had eigenlijk nooit wat. Opeens dacht ik: hé, ik heb zeker kou gevat, m’n nek doet pijn. Je kent dat verschijnsel misschien wel. Het bleef en de pijn werd sterker."

"Ik stond als singer-songwriter met een gitaar om m’n nek. Dat ging niet meer, het deed écht pijn," vervolgt Visser. "Eerst wacht je af, dan ga je naar de huisarts, vervolgens naar de fysiotherapie. De fysio doet iets, maar je merkt niet veel. 'We hebben nog iets in de hoge hoed, een osteopaat', hoorde ik."

Maar ook de osteopaat hielp Visser niet van zijn klachten af. "Toen zeiden ze: 'We hebben nog een geweldige arts, daar moet je heen.' Die arts stelde voor om de pijnzenuw door te snijden. Toen vroeg ik: 'Dat meent u niet echt?' Pijn is een alarmsignaal van je lichaam."

Wanhopig zocht Visser verder. Hij nam contact op met Het Nationale Ballet. "Zij liggen constant in de kreukels en willen razendsnel weer het podium op. Die hebben natuurlijk de beste contacten! Ik kende toevallig iemand die met een balletproductie bezig was en hij zei: 'Ad, je moet naar Lelystad.' Ik was zelfs bereid om naar Lelystad te gaan – en daar trof ik Ep."

"Nou, hij keek, hij voelde even en zei: 'Twee keer vijf minuten en je bent er vanaf.' Je denkt: dat kan niet, maar het is precies zo gegaan. Het is nu 31 jaar geleden en de pijn is nooit meer teruggekomen."

Het geheim van rugpijn

Het klinkt ongeloofwaardig, maar voor Keizer is het dagelijkse kost. "Dit zijn we gewend. Mensen komen binnen met veel pijn, ze geven het een cijfer 8. Na één of twee behandelingen zitten ze gemiddeld op een 2 – bijna geen pijn. Dat gaat zo simpel, zo mooi en zo zacht... Ik werd er steeds ongelukkiger van dat er wéér iemand zat die jarenlang van alles had geprobeerd en nooit echt van de pijn afkwam."

De gemene deler? "Allemaal gingen ze zitten en hun bekken stonden scheef," zegt Keizer, terwijl hij zijn ene hand iets hoger in de lucht houdt dan de ander. "Daar zit de clou. Ad Visser had scheve bekken. Dat is eigenlijk heel makkelijk te zien."

Eerst kijkt Keizer of één been iets langer is dan het andere. "Als we de beenlengte uitschakelen door je te laten zitten, staat links nog steeds hoger", zegt Keizer, terwijl hij presentator Frank van Leeuwen als proefpersoon gebruikt. "Ik kom dit altijd tegen. Soms is er wel vijf centimeter verschil."

"Jouw bekken staan scheef, niet omdat je benen niet even lang zijn, maar omdat er een verdraaiing zit in je bekkengordel", zegt de arts tegen Van Leeuwen. "Daar zit het geheim van rugpijn. Als de bekkengordel gaat verdraaien, moeten je heupen, knieën en enkels ook wat verdraaien. Maar naar boven toe gebeurt er ook van alles. Want als je wervelkolom recht op het bekken blijft staan, hang je scheef."

'Dit moet men weten!'

Keizer zweert bij deze methode. Doen andere artsen en fysiotherapeuten dan iets fout? Ja, is zijn antwoord. "Mensen zijn vaak een beetje teleurgesteld in eerdere behandelingen en soms bozig. 'Waarom is dit nooit gezien?' Ze zien het niet, omdat ze nooit zo hebben leren kijken. En een fysio die zijn handen op de heupen legt, liegt niet als hij zegt: het staat volgens mij gewoon recht."

Toch denkt Keizer dat je met zijn boek in de hand ook bij anderen rugklachten kunt wegnemen. "Jij kan het ook", verzekert hij. "Als je een beetje lef hebt om iemand aan te raken, dan kan je het behandelen." De arts denkt dat hij de Sickesz-methode heeft teruggebracht naar een eenvoudige praktijk.

Ad Visser gelooft er ook in. "Ik vond het een sensatie dat je al van alles hebt meegemaakt en dan kom je bij Ep. Het is twee keer vijf minuten, hij werkt alleen met z’n duimen en je denkt: gebeurt dit echt? Het doet geen pijn! En je voelt er niets van, niets. Ik vond het echt een sensatie. Anders had ik hier niet gezeten. Ik zit hier vanuit de gedachte: dit moet men weten."