Voorzitter Erasmus Universiteit: 'Trauma schietpartij nog altijd voelbaar, gevoel veiligheid is weg'

"Het was de heftigste week in mijn hele werkzame leven. Dit hadden we nooit voor mogelijk houden. Er is geschoten in een universiteitsgebouw. Een collega is vermoord in een vol klaslokaal, door één van onze eigen studenten. Het is absurd", blikt de voorzitter van de raad van bestuur van het Erasmus Universiteit, Annelien Bredenoord, terug op de schietpartij in het Erasmus MC in 2023, waarbij docent en huisarts Jurgen Damen om het leven kwam.

"Het gevoel van totale veiligheid op de universiteit en in het ziekenhuis is weg", vervolgt Bredenoord in het WNL-radioprogramma Sven op 1.

Beluister hieronder het gesprek met Bredenoord als podcast.

Het Openbaar Ministerie heeft donderdag bij de rechtbank in Rotterdam dertig jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist tegen de 33-jarige Fouad L., bekend als de Erasmus-schutter. Volgens het OM is geneeskundestudent L. schuldig aan drievoudige moord.

L. schoot op 28 september 2023 in de Rotterdamse wijk Delfshaven zijn buurmeisje Romy (14) en haar moeder Marlous (39) dood. Kort daarna vermoorde hij in een collegezaal van het Erasmus MC docent en huisarts Jurgen Damen (43). De moorden gingen gepaard met brandstichtingen in zijn eigen huis aan het Herman Dullaertplein en in het Erasmus MC, waar studenten renden voor hun leven.

'Alles was kapot'

De voorzitter van de Raad van het Bestuur van het Erasmus College vertelt dat het trauma op haar campus nog altijd voelbaar is. "Het heeft een gevoel van onveiligheid opgeleverd. Mensen zijn door Slachtofferhulp ontzettend goed begeleid, maar je merkt dat het trauma deze week bovenkomt."

De tekst gaat verder onder de X.

Bredenoord, toen nog rector, bracht een dag later met twee ministers een bezoek aan de plek des onheils. "We zijn naar de practica-lokalen gegaan, waar Jurgen is neergeschoten. We hebben het onderwijscentrum bezocht waar de verdachte brand had gesticht. Het was een gigantische ravage. Alles was kapot. Overal boeken en glas. We dachten: dit had nog zoveel dramatischer kunnen aflopen. In die zin zijn veel mensen door het oog van de naald gegaan. Dat voelen veel jonge mensen ook zo."

Ook spraken ze met OK-personeel. "We hoorden verhalen over operaties met de deur op slot. Kinderartsen vertelden dat ze zich afvroegen wie ze mee moesten nemen bij een eventuele evacuatie. Dat zijn dingen waar je nooit over na wil denken. Het was heftig."

Vergelding

Verdachte L. verklaarde tijdens het proces in de Rotterdamse rechtbank dat hij de moorden pleegde uit woede over het feit dat hij zijn artsendiploma niet zou krijgen. "Ik zie dat ik, terwijl ik de beste bedoelingen had, ben doodgemarteld", aldus L. "Het Erasmus MC heeft een soort Frankensteins monster van me gemaakt dat eruit is gekomen." Hij was naar eigen zeggen eerst van plan nog veel meer mensen te vermoorden.

"Onze taak als universiteit is om het welzijn van studenten goed in de gaten te houden'', zegt Bredenoord. ''Wij mogen als universiteit en bestuur iemand uit de opleiding zetten, vooral als iemand met patiënten gaat werken. Een paar keer per jaar zitten we in zo'n proces. Wij hebben vanwege privacywetgeving niet de informatie van andere instanties, zoals hulpverleners en het OM."

"Het is nooit eerder zo uit de hand gelopen. Nooit in Nederland", vervolgt Bredenoord. "Vooralsnog lukte het ons vrij aardig om op tijd kenmerken te zien. Dit had niemand kunnen voorzien. Ik denk wel: het is meer een taak van de justitieketen en hulpverleners buiten de universiteit, om te kijken hoe je bepaalde informatie beter bij elkaar kunt brengen."

"Tijdens het proces wilde ik geen commentaar geven", zegt Bredenoord, "maar je ziet dat verschillende instanties informatie hebben, maar niemand het totale plaatje kan leggen."

Strafeis

Met de strafeis van het OM is Bredenoord tevreden. "Het is de hoogste eis die je je kunt voorstellen. Als je iets dergelijks doet, drie mensen vermoorden - en dat hadden er meer kunnen zijn -, is het goed dat daders geen gevaar meer vormen.''

Volgens Bredenoord is het niet zo dat angst momenteel regeert op de campus. ''Maar het gevoel van écht veilig zijn op je universiteit of in je ziekenhuis is weg.'' Ze stipt aan dat de samenleving sowieso verhardt. ''Er zijn vaker scheldpartijen. Surveillanten worden vaker bedreigd.''