Véél meer daklozen dan gedacht door nieuwe telling: 'Veertig procent is jong, daar schrikken wij van'
Het aantal dak- en thuislozen is de laatste jaren enorm gestegen in Nederland. Dat veel mensen dat niet zien, komt door een nieuwe manier van tellen: de zogenoemde ETHOS-telmethode, zo blijkt in de nieuwste aflevering van Stand van Nederland: Generatie Next.
"Het is een telling die uitgaat van alle leefsituaties van dak- en thuisloosheid", legt onderzoeker Sandra Schel de telling uit. "Dat zijn niet alleen de mensen die op straat of in de opvang verblijven, maar ook mensen die bij vrienden, familie of kennissen noodgedwongen op de bank logeren. Of op plekken die niet geschikt zijn voor bewoning, zoals een auto, een stacaravan of een antikraakwoning."
Kinderen
Het meest opzienbarend vond Schel het aantal kinderen dat werd geteld. "In andere cijfers komen kinderen niet voor. Wij nemen alle mensen mee en dan tellen we opeens twintig procent kinderen. Een andere twintig procent bestaat uit jongeren tussen de 18 en 27 jaar. Veertig procent van de mensen die wij tellen zijn jong. Daar schrikken wij wel van."
De ETHOS-telling komt op andere cijfers uit dan het CBS. Het CBS maakt al jarenlang een schatting. Daarbij worden kinderen, mensen ouder dan 65 en mensen zonder verblijfspapieren niet meegenomen. Dat terwijl de ETHOS-telling iedereen meetelt.
Meer weten over dit onderwerp? Kijk dan hier Stand van Nederland: Generatie Next terug.
"Dat de kinderen nu ook zo in beeld zijn gebracht, zet aan tot snellere actie", weet Schel. "Pas dan kun je echt met deze resultaten aan de slag en dingen bedenken om dak- en thuisloosheid te voorkomen en op te lossen."
Den Bosch
Den Bosch was een van de eerste gemeentes die de ETHOS-telling omarmde. "We hebben zestig organisaties laten tellen", vertelt wethouder Pieter Paul Slikker, die enkele opmerkelijke constateringen deed. "Van de duizend dak- en thuislozen in de regio werd er één geteld op het station en vijfhonderd in de stad. Veertig procent is onder de 27. Een derde is vrouw. Ik wist dat de groep heel anders is dan het traditionele beeld, maar dat die zo hard ontkracht zou worden, met name die veertig procent onder de 27 jaar, dat doet wel pijn aan de buik."
Slikker verbindt twee conclusies aan de kille cijfers in zijn stad. "Dertig jaar lang betaalbare volkshuisvesting laat je door de vingers glippen en ondertussen stijgen de woningprijzen met acht tot tien procent per jaar. De gemiddelde koopwoning kost ruim boven de vier ton in een stad als Den Bosch. Dan is het niet gek dat juist die groep jonge inwoners en mensen die met een scheiding te maken krijgen er op een geven moment niet meer tussenkomen."