Eti en haar kinderen stonden op straat na scheiding: 'Door woningnood moesten we in een tent wonen'

Huisje, boompje, beestje. Eti had het allemaal, maar na haar scheiding kwam ze met haar kinderen toch letterlijk op straat te staan. ''We konden geen woning vinden. Nou, dan ga je in de overlevingsmodus. Het werd een tent'', vertelt ze. Eti is niet de enige, woningnood zorgt voor nieuwe dak- en thuislozen.

''Kijk, zo woonden we'', vertelt Eti als ze een foto laat zien van een primitieve tent met een chique Mini Cooper ernaast. Haar auto had ze nog, maar een woning was onvindbaar. ''Vergis je niet. Dit geeft psychisch best een knal.''

Eti en haar kroost zijn inmiddels een klassieke stacaravan betrokken. ''Het voelt klein, maar fijn. Knus. Vergis je niet, na wat ik heb meegemaakt, ben je met alles blij.''

Betaalbare volkshuisvesting

Dakloos worden kan iedereen overkomen, wil Eti zeggen. Wie zijn woning kwijt is, kan lastig een nieuwe komen. Dat ziet ook Pieter Paul Slikker, wethouder in Den Bosch. ''Als je dertig jaar lang betaalbare volkshuisvesting door de handen laat glippen en de woningprijzen met acht tot tien procent per jaar stijgen, is het niet gek dat jongeren en mensen die de helft van hun inkomen kwijtraken door een scheiding er niet meer tussenkomen.''

Vrijwilliger ziet Marylin Fikenscher ziet het met eigen ogen gebeuren. Geregeld kookt ze voor 120 dak- en thuislozen in het Straatpastoraat in Den Haag. ''Ik ben bijna zes jaar vrijwilliger en hoor dat de woningnood ervoor zorgt dat mensen zo in de knel komen. Wie in scheiding ligt of wie het al moeilijk had, kan simpelweg niet zomaar een woning krijgen.''

Slapen in een parkeergarage

Soerish is één van de dak- en thuislozen die aangewezen is op de hulp van het Straatpastoraat. ''Na mijn scheiding ben ik dakloos geraakt. Ik stond niet ingeschreven bij een coöperatie. De gemeente Den Haag zei dat ik eerst mijn spaargeld moest opmaken. Dat heb ik gedaan, maar daarna kreeg ik de mededeling dat er geen ruimte voor me was.''

De Hagenaar belandde in het bos. Ook bracht hij de nacht door in een parkeergarage. Werken? Dat ging niet meer. ''Je fundering is slaap. Zonder kun je niet functioneren'', merkt hij op. ''Ik maakte mezelf veel verwijten, maar nu denk ik: dit is een fout van de maatschappij. Ik ben dakloos door falend woonbeleid.''

Voor Soerish is er licht aan het einde van de tunnel. Hij krijgt een tiny house toegewezen van de gemeente. ''Het voelt als winnen. Ik steek nog net geen vuurwerk af van blijdschap. Ik heb hier drie jaar voor gevochten.''

Het aantal jongeren dat een zwervend bestaan leidt, is de laatste jaren flink toegenomen. Het nijpende woningtekort is één van de oorzaken van deze zorgwekkende trend. Jill Bleiksloot onderzoekt in Stand van Nederland: Generatie Next hoe het tij te keren is. Vrijdagavond 23.10 uur op NPO 2.