Giftige stoffen in natuur worden door meetrevolutie zwaar overdreven, zegt wetenschapsjournalist: ‘We zien spoken’
Volgens wetenschapsjournalist Simon Rozendaal is de paniek om giftige stoffen zoals PFAS, dioxine en glyfosaat nergens voor nodig. Hij stelt dat door de meetrevolutie de angst voor deze stoffen zwaar wordt overdreven. "Gif bestaat niet, het gaat om de dosis. Iets is pas giftig boven een bepaalde waarde. Dat kunnen we onvoorstelbaar goed meten tegenwoordig", zegt hij in WNL Op Zondag.
Volgens Rozendaal, die van origine chemicus is, is er een ware meetrevolutie geweest. "Toen ik in het laboratorium stond, konden we ppm meten, een deeltje per miljoen. Vijf jaar later konden ze een deeltje per miljard meten en weer vijf jaar later een deeltje per biljoen. Nu kunnen we deeltjes per biljard meten. We kunnen een miljard maal zo goed meten als veertig á vijftig jaar geleden."
'Je hoeft je niet veel zorgen te maken'
Dat betekent dat zeer kleine concentraties giftige stoffen te meten zijn. Als iemand een suikerklontje in het IJsselmeer gooit, is dat zelfs meetbaar. Rozendaal neemt er een voorbeeld bij uit Trouw, waarin stond dat het baggerslib te verontreinigd zou zijn met PFAS. "Ze hadden het over zware vervuiling."
Dat ging om 0,8 microgram PFAS per kilo baggerslib, vervolgt Rozendaal. "0,8 klinkt indrukwekkend, maar ik heb het in procenten uitgerekend: 0,00000008 procent. Dan hoef je je niet veel zorgen te maken. Als je dat baggerslib allemaal gaat verbieden in Nederland, dan gooi je de boel op slot. We zien spoken."
Ontvang jij al onze gratis WNL-nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets!
Hoe de meetrevolutie ons denken beïnvloedt
Rozendaal schrijft in zijn nieuwe boek 'Paniek om niets' over hoe de meetrevolutie ons denken over risico's en schadelijke stoffen beïnvloedt. "Ter vergelijking: in koffie zit cafeïnezuur. Dat is vijftig maal zo giftig als glyfosaat. En er zit honderd miljoen maal zoveel alcohol in wijn als glyfosaat. We maken ons druk om iets minuscuuls."
Luister deze uitzending van WNL Op Zondag hier terug als podcast:
Volgens de wetenschapsjournalist worden mensen bang gemaakt, terwijl in werkelijkheid de leefomgeving 'spectaculair' verbeterd is. "Normen zijn goed, maar normen kunnen ook zo streng worden dat je helemaal niets meer kunt doen in een land. Die kant moeten we niet opgaan."