Hoogleraar noemt huidige schaarste ‘zegen voor de gezondheidszorg’
Hoogleraar gezondheidseconomie Marcel Canoy noemt de huidige schaarste een zegen voor de gezondheidszorg. "Als er overvloed is, verandert er niks. Dan zeggen zorgbestuurders: 'Zoals ik mijn werk gisteren deed, kan morgen ook wel. Waarom zou ik ingewikkeld gaan doen?'. Maar nu snapt iedereen dat het niet meer kan."
Canoy benadrukt dat het een zegen in bredere zin is. "Het is geen zege voor mensen die er acuut last van hebben. Ik gun het bijvoorbeeld niemand om op een wachtlijst te staan", zegt de hoogleraar in WNL Haagse Lobby op NPO Radio 1.
Tekst gaat verder onder de X:
Hoogleraar gezondheidseconomie Marcel Canoy ziet de huidige schaarste als zege voor de gezondheidszorg. "Het is een zege in bredere zin. Als er overvloed is, verandert er niks. Maar nu snapt iedereen dat het niet meer kan." #WNL pic.twitter.com/522YWMPQXp
— WNL Haagse Lobby (@WNLHaagseLobby) December 11, 2023
"Het meest in het oog springende voorbeeld is hoe we de ouderenzorg georganiseerd hebben. De ouderenzorg hebben we totaal geïnstitutionaliseerd", zegt Canoy. "Er worden heel veel dingen 'zorg' genoemd. Maar in in geen enkel ander land wordt dat als zorg beschouwd. Nu komt men erachter dat we de arbeidskrachten ook niet meer hebben. Dus laten we eens gaan doen wat alle andere landen al voor ons hebben gedaan. Namelijk door het op een andere manier te organiseren."
Luister deze aflevering van WNL Haagse Lobby nu terug als podcast. Tekst gaat hieronder verder.
Kleine landelijke initiatieven
Canoy pleit ervoor om de zorg dus niet op te schalen, maar om juist met veel kleine landelijke initiatieven te komen. "Overal in het land waar het kan. Dat moet ook gewoon kunnen." Hij ziet dat mensen in de zorg allemaal in hun eigen rol bezig zijn om deze transitie vorm te geven.
Bestuurder bij zorgverzekeraar VGZ Marjo Vissers vindt het een zorgvraagstuk waar de politiek scherp naar moet kijken. Ze pleit ervoor dat er veel meer sociale cohesie moet ontstaan in de wijken. "Als de politiek dat in de woonvisie opneemt, zorgen dat er beweging mogelijk is in de wijk, dan ga je iets doen vóór de zorg."
Vissers noemt een ontmoetingsplek als voorbeeld. "Dan hoeven bewoners niet ergens in een wijk in hun eentje te zitten."