Dubbel paspoort? ‘Beoordeel bewindslieden op daden, niet op vooroordelen’

“Ik ben gewoon consistent. Dit is verdorie Nederland. Ik wil geen Turken of Marokkanen of Zweden in dit huis. Mag ik dat niet zeggen? Dit is mijn land!” Met die woorden begeleidde Geert Wilders de moties van wantrouwen van zijn PVV tegen minister Ollongren (half Zweeds) en staatssecretaris Barbara Visser (half Kroatisch) in het debat over de regeringsverklaring.

Met die consistentie is niets mis, wel met het leidende idee van Wilders. Namelijk dat een paspoort van een ander land naast Nederland, de loyaliteit ten opzichte van Nederland in gevaar brengt. “Ik vind dat benepen”, zegt opiniemaker Nausicaa Marbe.

Zelf vindt ze een dubbel paspoort vanzelfsprekend in een wereld waarin mensen gestimuleerd worden over de grens te studeren en te werken. “Dat je een staatsburger wilt zijn van je land van afkomst en je land van aankomst is geen bewijs van gebrek aan loyaliteit. Loyaliteit is bovendien een persoonlijke houding, niet noodzakelijk verbonden aan een document. Beoordeel bewindslieden op hun daden, niet op vooroordelen gebaseerd op hun reisdocument.”

In het debat over nationaliteiten en loyaliteiten bediende GroenLinks-voorman Jesse Klaver zich van emotionele retoriek. “Nederlanderschap zit niet in je bloed, maar in je hart.” Daarbij klopte hij op zijn borst. “Een glibberig statement”, vindt Marbe.

“Gevoelens zijn ongrijpbaar, veranderlijk, persoonlijk. De discussie over ‘hart’ en ‘loyaliteit’ doet er wel toe in sociaal-cultureel opzicht, maar dan moet je het dus ook durven hebben over duizenden Moslims die zich niet verbonden voelen met dit land. Over die harten, over hun afkeer, spreekt Klaver nooit, die discussie durft hij niet aan. Dat is niet zuiver.”