Bizarre taferelen in azc’s: dit gebeurt er met Eritrese vrouwen

Bizarre taferelen in azc’s, waar Eritrese vrouwen slachtoffer zijn van het zogenoemde ‘duivelsuitdrijvingsritueel’. Medewerkers van het COA zijn enorm bezorgd over de vrouwen, omdat ze niet weten of het gaat om een traditionele handeling of dat de vrouwen seksueel worden uitgebuit, meldt het NRC.

Een van de heftige voorbeelden wordt beschreven in de krant. Als een medewerkster van een azc door de gang loopt, hoort ze ineens en hard geschreeuw. In de kamer treft ze een man aan die water door de neus van een vrouw laat stromen. Hij lijkt seksueel opgewonden en meerdere mannen kijken toe.

Makkelijk beïnvloedbaar

Voor medewerkers blijft de vraag: waar kijken ze naar? Seksueel misbruik of een traditie? Aan de Universiteit van Tilburg werd onderzoek gedaan naar de veiligheid van de Eritrese vrouwen. Medewerkers denken dat de vrouwen makkelijk beïnvloedbaar zijn.

“Zelfs mensen die al twintig jaar bij het COA werken, hebben nooit eerder zoiets gezien”, aldus Desiree Horbach, die afstudeerde op het onderwerp. Uit een enquête die is gehouden onder de medewerkers van verschillende azc’s blijkt dat het grootste probleem de gebrekkige integratie is van de vrouwen.

Slechte intergratie

De vrouwen zijn nauwelijks bezig met hun toekomst en willen de taal niet leren. Het tweede probleem dat wordt aangekaart, zijn de uitdrijvingsrituelen en de rol van priesters. De vraag is of deze mensen wel zijn aangesteld door de kerk of zij profiteren van de onzekerheid van de meisjes.

Ook wordt mogelijke mensenhandel genoemd als punt dat zorgen baart. Nadat de vrouwen op bezoek zijn geweest bij familie of vrienden buiten de opvang, gedragen zij zich soms dagenlang teruggetrokken en liggen ze in een foetushouding op bed. “De hulpverleners zien dit gedrag echt alleen bij Eritreeërs”, aldus Horbach.

Soms melden mannen zich bij het azc en nemen ze de meisjes mee. Een man deed zich voor als tandarts en werd gesignaleerd bij meerdere centra. “Hulpverleners in de opvang die dit soort dingen zien, melden dat”, zegt Horbach. "Maar hoe moet dit als de meisjes zelfstandig wonen? Andere gemeenschappen melden tekenen van mensenhandel zelf ook bij hulpinstanties, maar Eritreeërs niet.”