Ook komst EBI uitgesteld, wantrouwen in Zeeland groeit: ‘Waarom worden we telkens achtergesteld?’

In Zeeland groeit het wantrouwen in Den Haag met de dag. Van beloofde compensatiemaatregelen voor de marinierskazerne die niet kwam, komt in de praktijk weinig terecht. “Je voelt de onvrede. Waarom worden we telkens achtergesteld?”

Voor het afblazen van de komst van de marinierskazerne naar Vlissingen kreeg Zeeland 650 miljoen euro, een oplossing voor het tekort aan huisartsen en een gloednieuw gevangeniscomplex. Maar nog altijd wordt er niet gebouwd. Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Ingrid Coenradie bracht maandag een bezoek aan de provincie en beloofde andermaal dat de EBI er echt komt.

“In 2030 staan we hier niet meer naar een leeg weiland te kijken, maar wordt het gebied achter mij een mooie plek waar we ontzettend veel gedetineerden in kunnen huisvesten. Ik ben een heel blije staatssecretaris op dit moment”, zei de bewindsvrouw tegen Omroep Zeeland.

“Maar in Zeeland wordt daar toch wel aan getwijfeld”, vertelt verslaggever van Omroep Zeeland Simone Gideonse in Goedemorgen Nederland op NPO 1. “Eerst zou in 2023 gebouwd gaan worden en zou het in 2026 af zijn. Vervolgens is dat uitgesteld naar 2028 en nu naar 2030. Het is maar de vraag of het in 2030 af is.”

Achtergesteld

De provincie voelt zich “achtergesteld”, zegt Gideonse. “De marinierskazerne is er niet gekomen. Daarbij voelden wij ons gekwetst. Er werd gezegd: Zeeland is ver weg. De marinierskazerne was in Doorn (Utrecht, red.) en het verhaal was dat mariniers niet naar Vlissingen wilden komen. Dat heeft Zeeuwen echt geraakt.”

Om de gebroken belofte te herstellen, zou er een Extra Beveiligde Inrichting (EBI) naar Zeeland komen. Goed voor vijfhonderd banen. “Maar er wordt maar niet gebouwd. Het gevoel in Zeeland is wantrouwen naar de politiek. Gaat dit nou wel echt gebeuren?”

Ontvang jij al onze gratis WNL-nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets!

Volgens Coenradie loopt de bouw vertraging op door gestegen kosten. Gideonse vraagt zich af of dat de echte reden is. “Vijfhonderd banen is mooi, maar ga die mensen maar eens vinden. Mensen die bij een gevangenis werken, werken nu niet in Zeeland. Zij moeten ook naar Zeeland komen.” Ze vreest het ergste. “De kans bestaat dat we hetzelfde verhaal krijgen als met de marinierskazerne.”

Land van gebroken beloften

Uit het compensatiepakket werd al wel een opleiding voor huisartsen opgetuigd. “In Zeeland is er een groot tekort aan huisartsen, groter dan het landelijk tekort. Er zijn veel oudere huisartsen die vertrekken en er is geen nieuwe aanwas. Den Haag dacht: is het niet handig om een huisartsenopleiding op te zetten in Zeeland, als onderdeel van het compensatiepakket?”

Zo gezegd, zo gedaan. “Er werd een samenwerking opgezet met de HAN in Nijmegen en studenten konden de lessen in Zeeland volgen. Maar deze week werd bekend dat de opleiding stopt. Het heeft een jaar geduurd, nu is het klaar.”

Tekst gaat verder onder X.

Als compensatie voor de marinierskazerne die nooit kwam, werd in Zeeland een huisartsenopleiding opgezet. "Maar deze week werd bekend dat de opleiding stopt. Het heeft een jaar geduurd, nu is het klaar", vertelt Simone Gideonse van @omroepzeeland. #WNL pic.twitter.com/v9FMCpctft

— WNL Vandaag (@WNLVandaag) November 22, 2024

Te weinig studenten hebben zich aangemeld voor de opleiding. “Ook was het lastig met docenten, die vanuit Nijmegen naar Zeeland moeten komen. En het geld uit het compensatiepakket is op. Op één of andere manier is hier aan de voorkant niet over nagedacht”, zegt Gideonse. “Er wordt gezocht naar een permanente oplossing om de opleiding naar Zeeland te krijgen, maar op dit moment is er geen sprake van.”

Over Zeeland wordt inmiddels gesproken over het ‘Land van gebroken beloften’. Gideonse: “We zijn ook positief in Zeeland, we hebben heel mooie dingen, maar zo voelt het wel. Als het aankomt op beloftes uit Den Haag, handtekeningen die moeten worden gezet; heel vaak komt het er toch op neer dat dingen in Zeeland niet doorgaan.”

Lees ook: 

‘Afblazen verhuizing kazerne naar Zeeland konden we jaren geleden zien aankomen’

Door: Peter Visser