Pinar Beșli verloor tientallen familieleden bij ramp in Turkije: ‘Mijn nicht werd gevonden met haar kindje in haar armen’

De Turks-Nederlandse Pinar Beșli verloor tientallen familieleden bij de ramp in Turkije, waaronder haar oma, haar nichtje en diens dochter. Het grensgebied van Syrië en Turkije werd vorige week maandag getroffen door zware aardbevingen.

“Inmiddels is bekend dat er wel 50 familieleden zijn overleden, waarvan mijn oma, mijn nicht en diens dochter naaste familie zijn”, vertelt Beșli in Goedemorgen Nederland op NPO 1. “De anderen zijn onder meer de ooms en tantes van mijn ouders en daar weer de neven, nichten en kinderen van.”

Net na de aardbevingen had Beșli nog hoop dat haar nicht, die in de provincie Hatay woonde, de ramp zou overleven. Dit omdat bekend is dat zij nog 24 uur lang om hulp heeft geroepen. Toen ze daarmee stopte, werd gehoopt dat dit door vermoeidheid kwam. Uiteindelijk werd ze gevonden met haar dochtertje in haar armen, beiden overleden. Beșli: “Ik kan niet stoppen met denken: lag je daar 24 uur lang met je dode kind in je armen?”

Ook haar oma is er niet meer. Zij werd een week na de aardbevingen gevonden. “Mijn oma is oud en ze had sowieso niet lang meer kunnen leven, maar we hebben geen waardig afscheid van haar kunnen nemen”, zegt Beșli. “Ze is nu begraven, gelukkig wel op de plek waar ze begraven wilde worden.”

‘Het licht in zijn ogen staat uit’

Familieleden die de ramp wel hebben overleefd zijn net als Beșli zelf in diepe rauw. “Mijn neefje is 20 jaar en is ternauwernood ontsnapt. Zijn appartement stortte neer toen hij nét naar buiten liep. Dus hij is de enige overlevende.” Maar het gaat allesbehalve goed met hem. “Eigenlijk kan ik niet echt met hem praten: hij staart gewoon voor zich uit. Ik ben heel blij dat hij nog in leven is, maar hij zei: ‘Ik leef wel, maar ik ben eigenlijk ook dood’. Het licht in zijn ogen staat uit.”

Beșli hoort nog veel meer pijnlijke verhalen uit het rampgebied. “Een vriendin van mij is de dag voor de aardbeving door middel van een keizersnee bevallen. Daarna heeft ze vier nachten met een pasgeboren baby en twee andere kinderen in een auto moeten slapen. Ze konden niet wegkomen.”

De afgelopen dagen kan Beșli nergens anders meer aan denken. “Ik zit constant met mijn gedachten daar, net als iedereen in mijn omgeving. Ik heb vannacht gedroomd dat ik een baby uit het puin haalde en ging voeden”, vertelt ze. “Ik voel me schuldig om alles wat ik doe. Ik voel me schuldig als ik in mijn warme bed lig, ik voel me schuldig als ik iets eet.”

Zelf heeft ze een baby van drie maanden, dus ze kan niet naar Turkije afreizen, ook al zou ze dat graag willen. “En voor mijn vader is het het allermoeilijkst. Die moeten we bijna vastbinden om niet die kant op te gaan.”

Giro555-actiedag ‘geeft ook een stukje hoop’

De landelijke Giro555-actie die vandaag gehouden wordt in Nederland, bedoeld om geld in te zamelen voor noodhulp als onderdak, kleding, medische zorg en voedsel voor de getroffenen, biedt enigszins troost. Ook voor de mensen in Turkije, weet Beșli. “Dit doet ons allemaal heel goed. Het geeft ook een stukje hoop. Het wordt nooit meer zoals het was, maar misschien komt het ooit wel weer goed.”

Lees meer:

Nederlands team redt nog vier mensen onder puin vandaan in Turkije

Door: Redactie