‘Moordverdachte Thijs H. mocht gesloten afdeling waarschijnlijk gewoon verlaten’

Thijs H., de man die afgelopen week drie volstrekt willekeurige slachtoffers doodstak toen zij hun hondjes uitlieten, is woensdag ontsnapt uit GGZ-instelling Mondriaan in Maastricht, waar hij zichzelf gemeld had. Het is goed mogelijk dat H. de gesloten afdeling gewoon mocht verlaten, zegt forensisch psycholoog Ernst Ameling in WNL Op Zaterdag op NPO Radio 1.

“Een gesloten afdeling kun je ook vrijwillig bezetten,” legt de psycholoog uit. “Je kunt jezelf laten opnemen als je bijvoorbeeld merkt dat je suïcidaal bent. Dan is het geen gedwongen opname.”

Het is vooralsnog onduidelijk of H. bij de kliniek iets heeft verteld over zijn betrokkenheid bij de drie moorden. Ook is het niet bekend of hij er gedwongen of vrijwillig verbleef. “Als hij er niet in een justitieel kader zit, maar vrijwillig, en hij meldt aan de leiding dat hij weggaat, dan is er geen restrictie,” zegt Ameling. “Dan gaat hij alleen tegen advies weg. Daar is geen kruid tegen gewassen.”

Na zijn ontsnapping liep H. veertien uur lang vrij rond voordat de politie hem kon arresteren. “Aangenomen dat hij die moorden heeft gepleegd, dan had er in die veertien uur natuurlijk nog meer hebben kunnen gebeuren,” zegt Ameling.

‘Moeilijk te verhoren’

H. zou na zijn arrestatie medicatie hebben gekregen om hem tot bedaren te brengen. Ameling vermoedt dat het gaat om antipsychotica. “Als hij psychotisch geweest is ten tijde van de delicten, dan heeft hij antipsychotica gehad. Dat is dan waarschijnlijk een acute en hoge dosering. In die toestand zijn de meeste mensen niet aanspreekbaar en dus moeilijk te verhoren.” Het is goed mogelijk dat H. na zijn arrestatie niets meer wist van zijn eventuele daden. “Zo iemand zit in een andere wereld. Hij hoort stemmen en ziet dingen die er niet zijn.”

Wachtlijsten

Thijs H. had de afgelopen maanden meerdere keren contact met zorginstanties. “Wat ik begrepen heb is dat hij met depressieve klachten en angstklachten zich heeft gemeld bij de GGZ,” zegt Ameling. “Dan kom je op een wachtlijst voor een intake. Als je daarna een behandeling krijgt toegewezen, kom je ook nog op de wachtlijst voor een behandeling. Sinds de bezuinigingen kunnen die wachtlijsten flink uit de hand lopen.”

De wachttijd loopt dan al snel op tot zo’n twee, drie maanden, zo weet de psycholoog. Een directe opname is alleen mogelijk als duidelijk is dat iemand een gevaar voor zichzelf of een ander is, zo verduidelijkt hij.

Door: Redactie