Een jaar na de moorden in Delfshaven en Erasmus MC: ‘Bij de eerste meldingen wist ik direct dat het mis was’

”Mijn collega barstte in huilen uit toen hij hoorde dat Romy was overleden. Dat heb ik nog nooit meegemaakt”, vertelt Maikel Lenssen, operationeel leider van de Veiligheidsregio Rotterdam-Rijnmond. Met ruim dertig jaar ervaring als hulpverlener was hij wel wat gewend, maar als er op de meldkamer signalen binnenkomen over brand, een explosie én een schietpartij weet hij dat het goed mis is.

Een jaar geleden schoot Fouad L. zijn 39-jarige buurvrouw Marlous en haar 14-jarige dochter Romy dood in haar huis op het Heiman Dullaertplein in de wijk Delfshaven. Ook stichtte hij brand. De verdachte trok vervolgens naar het Erasmus MC, waar hij de 43-jarige huisarts Jurgen Damen van het leven beroofde.

”Ik keek naar het digitale kladblok van de brandweer. Brand, explosies en schieten op het Heiman Dullaertplein. Dat voelde direct niet oké”, vertelt Maikel in WNL In de Kantine op NPO Radio 1. Vervolgens hoort hij over een reanimatie in het Erasmus MC. ”Dat vond ik meteen raar.”

“Er zijn wel vaker reanimaties in het ziekenhuis. Daar heb je toch geen ambulance voor nodig? Normaliter komen dit soort meldingen ook niet op de meldkamer terecht. Het wrong in mijn onderbuik. We hoorden dat het te maken had met een steekpartij. Later werd dat een schietpartij. Dan gaat door je hoofd: het is anderhalve kilometer bij elkaar vandaan. Zou er een verband zijn?”

‘Grote problemen’

Moeilijke keuzes volgen. ”We zaten met grote problemen. Er was brand in een huis, maar er was ook geschoten. De brandweer kan niet zomaar naar binnen als er mogelijk een schutter is. Omgekeerd kan de politie niet zomaar een brandend huis in. Uiteindelijk hebben agenten adembescherming gekregen van de brandweer. Het was een enorm dilemma. Je bent hulpverlener, er zijn mensen die hulp nodig hebben, maar dat gaat niet meteen.”

Ontvang je al onze gratis nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets van WNL!

Maikels hart slaat naar eigen zeggen een paar slagen over als hij rookwolken boven het Erasmus MC ziet. De verdachte had daar een molotovcocktail neergegooid. ”Ik wist dat het Erasmus was voorzien van een sprinklersysteem om beginnende brand onder controle te houden. Vervolgens kreeg ik een foto te zien van een briefje ‘we kunnen er niet uit’. Dat is het tweede moment waarop je denkt: not on my watch.”

Tegenstrijdige berichten en allerlei geruchten maken het werk niet makkelijker. ”Hoe maak je daarvan het juiste plaatje? Met 30 tot 50 procent van alle informatie moet je een 100 procent-besluit nemen.”

‘Niet eerder meegemaakt’

Maikel zal de dag nooit vergeten. ”Ik denk dat het meest tekenend is dat één van mijn collega’s in het crisisteam in tranen uitbarstte toen hij hoorde dat Romy het niet had overleefd. Ik doe dit werk al een hele poos, maar dit was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte. Je ziet wat dit met mensen, ook op afstand, doet. Vervolgens ging ik met hem in gesprek. Wat bleek. Hij had een zoon van dezelfde leeftijd. Hij realiseerde zich: dit had mijn zoon kunnen zijn.”
Lees ook:

Studente Claire nog steeds emotioneel na schietpartij Erasmus MC: ‘Hoe kon dit gebeuren?’

Door: Michiel van Renselaar