Hoe 109 kinderen uit Haïti dankzij deze personen een toekomst kregen in Nederland na de aardbeving: ‘Anders waren ze doodgegaan’

Met een kracht van 7,0 op de schaal van Richter werd Haïti getroffen door een zware aardbeving. Naar schatting kostte de aardbeving 230.000 mensen het leven. Dankzij de Nationale Adoptie Stichting (NAS) en een gulle geldschieter, wisten 109 Haïtiaanse kinderen de dans te ontspringen. In Redding na de Ramp op NPO 1 vertellen de hoofdrolspelers hoe zij een bijzondere actie in korte tijd hebben opgetuigd. 

Het is 12 januari 2010, de dag dat Haïti wordt opgeschud door een zware aardbeving. De hoofdstad Port-au-Prince is nog amper een stad te noemen. Gebouwen en huizen liggen volledig in puin en duizenden mensen zijn in één klap dakloos geworden. Eén van de gebouwen die werd getroffen, was een kindertehuis. Daar sliepen honderden kinderen, wachtend om de overtocht te maken naar hun adoptieouders in Nederland.

‘Een stel idioten die een vliegtuig charteren’

Een dag na de aardbeving sloeg de NAS de schrik om het hart. Honderden kinderen die al door Nederlanders zijn geadopteerd, leven in puin. De stichting liet het er niet bij rusten: de kinderen moeten met spoed naar Nederland gebracht worden. Oud-voorzitters Arnold Schouten en Macky Schouten-Hupkes staken de koppen bij elkaar. “Als dat lukt, zou het mooi, dacht ik nog. Ik geloof alleen niet dat het gaat lukken. Daar heb je zoveel voor nodig”, is wat Arnold toentertijd dacht.

Hij refereert naar een idee van Macky om een vliegtuig te charteren, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Naast het feit dat er vliegtuigen beschikbaar moeten zijn, kost het ook nog eens klauwen met geld: ruim twee ton. Dat hield Macky en Arnold niet tegen. Zij gingen vrijwel meteen op zoek naar een partij die voor 50 procent va het totaalbedrag garant wilde staan.

Ontvang je al onze gratis nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets van WNL!

Een vrijwilliger bij de stichting, Jolanda van Elshout, had een idee. Zij werkte toentertijd bij een verzekeringsmaatschappij en belde één van de directeuren op met de vraag: wil jij garant staan. Voor Jolanda spande het erom, want één van de kinderen van dat tehuis had zij geadopteerd. Het bericht over de telefoon was duidelijk: “Als jij ja zegt, word ik moeder en zijn mijn kinderen veilig. Zeg jij nee, dan zie ik mijn kinderen misschien nooit meer.”

Macky hing ondertussen met een oor aan de telefoon met een vliegtuigmakelaar. “Je hebt nog een paar minuten!”, zei de man tegen Macky. Van tevoren zei de vliegtuigmakelaar dat het nu of nooit was. Een nee is definitief een nee. Aan het andere oor hield Macky contact met de garantsteller. “Ik heb in dertig seconden uitgelegd wat de situatie was, wat wij wilden doen en dat wij iemand nodig hadden om garant te staan. Toen zei hij: ik doe het. Heel bizar. Hij kende ons niet, we waren voor hem een stel idioten die een vliegtuig wilde charteren..”

Redders in nood

Dankzij deze actie hebben 109 kinderen uit Haïti een veilige toekomst gekregen in Nederland. Desondanks ziet Macky zichzelf niet als een held. “Er zijn heel veel helden die op de achtergrond een heel grote rol hebben gespeeld. Iedereen was op het juiste moment op de juiste plaats en heeft hieraan meegewerkt. Niets doen was geen optie. Want als je niets doet, weet je dat die kinderen doodgaan. Dat is de consequentie.”

Dan is er nog de garantsteller: Rob Coolen. Hij kan zich de beruchte dag dat hij toezegging deed om de kosten voor het huren van het vliegtuig op zich te nemen nog goed herinneren. “Die dag is voor heel veel mensen enorm bijzonder geweest. Een aantal mensen kijkt er zelfs op terug als een wonder, dat tot op de dag van vandaag nog altijd voelbaar is.”

Redding na de Ramp gemist? Kijk deze uitzending nu hier terug via NPO Start. 

Rob kan zich het telefoongesprek dat hij had met zijn collega Jolanda nog goed herinneren. “Ik dacht pfoe, maar ik voelde vooral ook haar bezorgdheid. Ik wist dat zij op het punt stond kinderen te adopteren uit Haïti, dus ik snapte meteen dat zij heel erg bezorgd en bang was.” De tijd tikte verder, maar Rob zocht nog contact met twee mededirecteuren om te overleggen. Voor zo’n grote garantstelling in zo’n bijzondere situatie bestonden immers geen regels en procedures. Rob kreeg zijn collega’s niet te pakken en de tijd was inmiddels verstreken. “Ik heb teruggebeld en gezegd dat wij garant zouden staan voor de kosten. Ik had een toezegging gedaan, maar ik wist niet of ik dat wel mocht doen.”

Hoe het verhaal precies is verder gegaan en wat het heeft betekend voor velen, heeft Rob zich nooit goed beseft. “Nu ik hoor wat er veertien jaar geleden heeft afgespeeld, vind ik het alleen maar heel mooi om te horen dat ook wij daar een bijdrage aan hebben mogen leveren..”

Benieuwd naar het verhaal van één van de kinderen die werd gered? Kijk dan dinsdag om 21.20 uur naar Redding na de Ramp op NPO 1. Eerdere uitzendingen vind je op NPO Start.

Door: Vick ten Wolde