Biden Watch: Waar is Kamala Harris toch?

In de Biden Watch bespreken Amerika-kenners Willem Post en Stan Bos het presidentschap van Joe Biden en andere opvallende ontwikkelingen in de Amerikaanse politiek.

Sporadisch zien we haar. Zoals toen in Guatemala: duizenden kilometers van de Mexicaans-Amerikaanse grens om de aanzwellende migrantenstroom daar aan te pakken. ‘Waarom zo ver van die grens?’, vroeg een kritische journalist. Kamala stuntelde. Zei dat de armoede in die landen zelf het echte probleem was. Er moest met Amerikaanse hulp een economisch herstelplan komen. Trump wreef het er nog even in. ‘Pas toen ik aankondigde de Mexicaanse grens te bezoeken, kwam zij eindelijk ook. Maar zij vloog even naar El Paso, ver van de echte grenschaos.’

Kamala heeft van Biden ook het dossier van de stemrechthervorming toegeschoven gekregen. Dat zijn ingewikkelde langetermijndossiers met weinig direct politiek gewin. Een veeg teken. Kamala wordt niet ingezet om Biden’s acute infrastructuurplannen aan de man te brengen. Ze zit vooral opgesloten in het Witte Huis.

Ondankbaar ambt

Doorgaans opereerde een vicepresident in de luwte van de baas. In 1974 schreef de beroemde historicus Arthur Schlesinger dat het ondankbare ambt maar beter meteen kon worden afgeschaft. Maar juist de laatste dertig jaar zien we dat in een steeds ingewikkelder maatschappij (en wereld!) de vicepresident steeds belangrijker wordt, zelfs een soort van co-president. Denk aan Al Gore, Dick Cheney en… Joe Biden.

Een vicepresident moet groeien, maar daar zien we bij Kamala nog weinig van. Ze heeft een imagoprobleem. Ze werkte zich in Californië op tot de rijke Democratische elite, bezocht aan de lopende band de juiste feestjes en recepties. Ver weg van de gewone Democraat. Ze was ‘tough on crime’, maar bekritiseerde ook de politie. Ze wisselt nogal vlot van standpunten. Van voor naar tegen de radicale Green Deal en Medicare for All. Het etiket pragmaticus kun je positief opvatten, maar niet dat van opportunist. Haar populariteitscijfers zijn laag. Nogal wat stafleden hebben ontslag genomen. Lijkt Kamala al op Louis Dreyfus als de hersenloze, ‘spartelende’ politicus in de HBO-komedie ‘Veep’?

Juiste koers

Is het tij nog te keren? Als Kamala het met hulp van haar communicatieteam slim aanpakt, kan ze het schip zeker nog op de juiste koers krijgen. Vooropgesteld: een vicepresident is historisch gezien zelden populairder dan de baas. Nixon had onder Eisenhower een marginale rol en kwam pas als president tot bloei. Lyndon Johnson beleefde zijn finest hours na de moord op JFK.

Het Witte Huis kan Kamala inzetten als belangrijke troef bij de tussentijdse verkiezingen van volgend jaar november. Immers, met Biden was zij medeverantwoordelijk voor de krappe winst in Arizona en Georgia, staten die normaliter prooi voor de Republikeinen zijn. Kamala kan met gerichte campagnebijeenkomsten haar zichtbaarheid vergroten en de vooral vrouwelijke kiezers in de belangrijke voorsteden aansporen opnieuw naar de stembus te gaan.

Eén van de beste adviezen krijgt Kamala van politiek strateeg Cornell Belcher. Uit recent onderzoek blijkt dat 24 procent van de ondervraagde kiezers tussen de 18 en 29 ‘geen mening’ als antwoord gaf op de vraag of ze positief tegen haar aankijken. Als die 24 procent representatief is voor de rest van het land, dan is er binnen die kiezersgroep nog een wereld te winnen, vooral als ze de ambitie heeft om de eerste vrouwelijke Amerikaanse president te worden. Gezien Biden’s leeftijd doemt die kans misschien wel sneller op dan iedereen denkt. Vooralsnog maakt ze de verwachtingen niet waar.

Willem Post (1955) is verbonden aan Instituut Clingendael en houdt zich sinds de jaren tachtig bezig met de Amerikaanse politiek. Stan Bos (1982) bezocht alle 50 staten en houdt zich sinds 2002 bezig met Amerikaanse politiek. Ze waren in februari 2020 bij de Democratische voorverkiezingen in New Hampshire.

LEES OOK:

Door: Redactie