Precies 25 jaar geleden betrokken kandidaten als Bart, Sabine, Ruud en Mona het Big Brother-huis. De rest is televisiegeschiedenis. Het inmiddels iconische programma trok dagelijks twee miljoen kijkers en ging de hele wereld over. De kandidaten waren in één klap BN'ers. ''Terwijl het best saai was. Ze deden niets bijzonders in het huis'', zegt medebedenker Paul Römer.

Big Brother is watching you. Letterlijk. Inmiddels zijn we reality in de gekste vormen gewend, maar een kwart eeuw geleden was het uniek dat twaalf onbekende mensen 24/7 werden gefilmd. ''De eerste Big Brother die je maakt is altijd de meest pure'', vertelt Römer in Goedemorgen Nederland op NPO 1. ''De kandidaten van de eerste serie kan iedereen zich vrij goed herinneren, maar als je vraagt wie erin Big Brother 3 zaten...''

De tekst gaat verder onder de X.

Hoe cast je de bewoners? ''We hebben archetypes gemaakt van een gezinsopstelling. Een vaderlijk en moederlijk figuur, een zusje, een broertje, een ondeugende en een minder ondeugende. We hadden voor het eerste seizoen bijna drieduizend aanmeldingen. We hebben alle kandidaten in bakjes gelegd en de beste vader en moeder genomen.''

'Wie gaat hiernaar kijken?

De bewoners hadden er in eerste instantie geen flauw benul van dat Big Brother zoveel mensen aan de buis gekluisterd hield. ''Wie gaat hiernaar kijken, dachten ze'', aldus Römer. ''Op donderdag maakten we een live uitzending. Daar kwam steeds meer publiek naartoe. Op een gegeven moment stonden er drieduizend mensen door de poort. Die maakten lawaai, er waren feesten en barbecues. De kandidaten kregen alle rumoer in het huis wel mee.''

Ontvang je al onze gratis nieuwsbrief? Meld je hier aan en mis niets van WNL!

Big Brother werd opgenomen op een filmset in Almere. ''Flodder is daar ook gefilmd. het dorp stond er nog.'' Zo'n 150 medewerkers waren dagelijks in de weer op het terrein. ''Je kunt je voorstellen dat het achter de schermen ook een soort Big Brother was, maar dan zonder camera's. Het was intens'', herinnert de televisieman zich.

Nazorg

Kandidaat Sabine Wendel vertelde onlangs in Nieuwsuur dat ze na Big Brother een vervelende tijd doormaakte. Zo werd er op straat naar haar gesist. Römer stelt dat er 25 jaar geleden wel degelijk voor- en nazorg was, maar dat hij het nu anders zou aanpakken. ''Het is inmiddels veel professioneler."

"Nazorg was destijds op basis van vrijwilligheid. Sommige kandidaten wilden geen begeleiding. Dat hebben we toen een beetje laten gebeuren. Nu zouden we het verplichten. Je kunt je niet voorstellen wat het met je doet als je uit de anonimiteit wordt gehaald. De bekendheid verdwijnt vervolgens weer snel. Dat is het zwarte gat waarin je valt.''